„Wszyscy jesteśmy w końcu tylko mięsem.”

„Wszyscy staramy się zachować równowagę, pomyślała Maura. Walczymy z pokusą jak z grawitacją. A gdy w końcu upadamy, jesteśmy zawsze tacy zaskoczeni.”

„W końcu nie wszyscy podziwiają i lubią to samo.”

„W końcu prawda zwycięża, lecz my niestety, jesteśmy dopiero na początku.”

„Jak wszyscy krowę doją, a nikt jej nie karmi, to w końcu musi paść.”

„Śmierć kochanej osoby to dziwna rzecz. Wszyscy wiemy, że nasz czas na tym świecie jest ograniczony i w końcu każdy skończy pod tym czy owym białym prześcieradłem, żeby się więcej nie obudzić. A jednak, gdy spotyka to kogoś, kogo znamy, zawsze jesteśmy zaskoczeni.”

„To idzie do wszystkich przedstawicieli, co nadużywają władzy,
na nic odznaki i krawaty, pod koniec i tak jesteśmy nadzy.”

„W polityce jest czasem jak w gramatyce:
błąd, który popełniają wszyscy,
zostaje w końcu uznany za zasadę.”

„Jesteśmy tak przyzwyczajeni grać komedię wobec drugich, iż w końcu gramy komedię wobec samych siebie.”

„W końcu jesteśmy Brytyjczykami, jesteśmy wynalazcami dosłownie wszystkiego. Więc teraz czas na wysławienie samych siebie, czas wyjść z naszych szop i uwolnić się z tej przepaści zaciemnionej przez perwersyjnych niemieckich naukowców.”