„Świat bez śmierci jest niewyobrażalny. Wszyscy ludzie są śmiertelni, niezależnie od tego, czy mają lęk przed śmiercią, czy też nie. Z chwilą, gdy człowiek dochodzi do samoświadomości, uświadamia sobie również własną śmiertelność.”

„Nieśmiertelni śmiertelni i śmiertelni nieśmiertelni. Ci żyją śmiercią tamtych, tamci umierają życiem tych.”

„Kiedy człowiek jest młody, ciągle wydaje mu się, że świat zaraz się skończy. Potem człowiek starzeje się, świat jakoś daje sobie radę, trzeba zrewidować swoje poglądy na apokalipsę i własny stosunek do życia i śmierci. Człowiek uświadamia sobie, że świat rzeczywiście będzie trwał dalej, czy z nim, czy bez niego, czy bez tego, co widzi w swojej głowie. I człowiek zaczyna próbować zrozumieć to, co tam widzi.”

„Pragnę śmierci samolubnej, egocentrycznej. Żeby ten moment był tylko moim momentem, a towarzyszący mi ludzie wraz ze mną uświadamiali sobie, że śmierć się zbliża, że odchodzę. Nie chcę śmierci profesjonalnej, w szpitalu, gdzie ludzie na nią zobojętnieli.”

„Śmiertelność nadaje życiu sens. Nieśmiertelność jest rodzajem zapomnienia – tak jak i sama śmierć.”

„Otarcie się o śmierć jest najwyższą nagrodą wspinactwa, zwycięstwa nad przeciwnościami przyrody i własnym lękiem.”

„W muralach Stworzenia i Apokalipsy: wszyscy stoją tyłem wobec starego lęku śmierci i urodzenia.”

„(…) śmierć własna, nawet najgłupsza, jest niczym w porównaniu z patrzeniem na cudzą śmierć. Jest niczym wobec wodospadów żalu nad sobą i własnym sieroctwem, jaki wywołuje śmierć w tych, którym póki co udało się przeżyć. Niczym wobec lęku oczekiwania na własny koniec, z jakim po śmierci kogoś bliskiego pozostają żywi.”

„Człowiek zrozpaczony może pragnąć tylko jednego: własnej śmierci.”

„Lęk przed śmiercią to strach przed nieznanym.”