„Miłość kurtyzan to kaprys mijający szybko, jak letni deszcz – kto wszystkich obsługuje, ten nie może kochać nikogo.”

„Natomiast świat, który tworzę swoim bohaterom, jest już tylko moim światem i hiszpański deszcz jest moim deszczem. W Fabryce muchołapek sędzia, czyli Bóg, z pewnym upodobaniem obsługuje w kulisach teatru maszynę wywołującą na scenie grzmoty i burzę. Myślę, że każdy pisarz, nawet ten mizernego talentu, obsługuje taką maszynę.”

„Miłość kurtyzany jest jak czerw toczący drzewo – gnieździ się tam, gdzie więcej jest do stoczenia.”

„Kto nikogo nie kocha, ten przez nikogo nie jest kochany.”

„Miłość – mijająca choroba duszy, która jest uleczalna albo poprzez małżeństwo, albo poprzez oddalenie pacjenta od wpływów, które wywołały chorobę.”

„Miłość musi być skupiona. Nie można kochać wszystkich jednakowo.”

„Miłość często to wzmacnia, co zdawałoby się, że ją powinno ugasić: kaprysy i przeciwności, oddalenie i zazdrość.”

„Miłość jest przede wszystkim zasłuchaniem w ciszy. Kochać to rozpamiętywać.”

„I tak, gromadząc urazy, zacząłem się pogrążać w noc ciemną nienawiści, w której czasem tylko błyskały pojedyncze iskierki miłości. Myślę, że jedynie taka miłość jest coś warta. Ten, kto kocha cały świat, nie kocha nikogo.”

„Miłość dodaje otuchy jak promień słońca po deszczu.”