„Istnieją dwa grzechy główne, z których wywodzą się wszystkie inne: niecierpliwość i opieszałość. Przez niecierpliwość ludzie zostali wypędzeni z raju, przez opieszałość nie powracają tam.”

„Cierpliwości! Cierpliwości! nawet, gdy serce pęka!”

„(…) w stosunku do dzieci mam niewyczerpaną cierpliwość. Tylko dla dorosłych ta granica istnieje.”

„Wielki człowiek ma dwa serca: jedno mu błogosławi, drugie jest siedliskiem cierpliwości.”

„Cierpliwość jest podporą słabości, niecierpliwość – ruiną silnych.”

„W miłości mężczyzna musi być zdolny do cierpliwości, i to cierpliwości wyznaczonej erotyką.”

„Zwierzęta często wykazują więcej cierpliwości i akceptacji niż wielu ludzi.”

„Wspomnienie jest jedynym rajem, z którego nikt nas nie może wypędzić.”

„„Przekrój”: Co sprawia, że życie jest wyjątkowe?
T. Raczek: Poczucie wolności – że mogę, chcę i umiem kształtować po swojemu.
„Przekrój”: Gdybyś był psem, kogo byś ugryzł?
T. Raczek: Ludzi w mundurach; wszystkich którzy stają przede mną nie we własnym imieniu, lecz w imieniu jakiejś władzy lub wiary, którą reprezentują. Nie ufam im.
„Przekrój”: Twoje grzechy główne?
T. Raczek: Niecierpliwość. Wieczna niesytość. Nadmiar wątpliwości. (…)
„Przekrój”: Czego powinno nie być?
T. Raczek: Wojska, polityki i religii. Wtedy okazałoby się, że jesteśmy w raju.”

„W wielkich klubach nie ma cierpliwości. Cieszę się, że Wisła ma do mnie cierpliwość, że pozwolono mi pracować, myślę, że to zaprocentuje.”