„Uwierz, że rodzi się w krzyku
Codziennie tysiąc Yoricków
I płyną w ciemnej topieli
Przez świat ławice Ofelii”

— Stanisława Celińska

Cytaty z piosenek wykonywanych przez S. Celińską
Źródło: „Krew i atrament”, sł. Jan Wołek

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

świat , ciemny , tysiąc , krzyk

Stanisława Celińska 29

polska aktorka 1947

Podobne cytaty

„Uwierz, że rodzi się w krzyku
Codziennie tysiąc Yoricków
I płyną w ciemnej topieli
Przez świat ławice Ofelii”

Jan Wołek (1954) polski malarz, poeta, wykonawca poezji śpiewanej

Źródło: Krew i atrament

„Ja wiedziałem, co sercem gryźć mam,
jakim ciosom nadstawić pierś,
nie rachunkiem, nie sylogizmem
budowałem życie i wiersz.

Ale troska jak rdza przeżarła
mojej pieśni serdeczną moc,
tylko krzyk ściśniętego gardła
głucho ciemną przeszywa noc.

Lecz w tym krzyku zostanę młodym.
Jeśli grom – niechaj trafia mnie!
Temu światu ja się nie poddam,
temu światu ja krzyknę: nie!”

Władysław Broniewski (1897–1962) polski poeta

Źródło: Troska i pieśń

„Mężczyźni to ciekawy gatunek. Cały świat uwierzył, że są wyjątkowi, tylko dlatego, że są facetami. Nawet kobiety w to uwierzyły – i to jest najśmieszniejsze.”

Beata Pawlikowska (1965) polska pisarka, podróżniczka, dziennikarka, tłumacz

Źródło: Wywiad, „Gala”, 22/2003 http://uroda.onet.pl/plotki/wywiady/beata-pawlikowska,3,4973213,artykul.html

„Świat wytwarza tyle zgiełku, że nie można go przekrzyczeć krzykiem. Przekrzyczeć można półgłosem, szeptem.”

Hanna Krall (1935) polska pisarka i dziennikarka

Źródło: Reporterka…, s. 109.

„Świat jest kulą: im dalej płyniecie, tym bliżej jesteście domu.”

Terry Pratchett książka Nacja

Nacja (2008)

„Powstanie Warszawskie stało się krzykiem całego kraju na cały świat! – Umyj ręce!”

Józef Szajna (1922–2008) polski malarz, scenograf, reżyser

piszę. Nie uczestniczyłem w Powstaniu Warszawskim. Byłem w obozie koncentracyjnym Buchenwald (1944 r.). Żyliśmy przedsmakiem nalotów amerykańskich. Warszawskie Powstanie przeżywaliśmy z dala od Warszawy. Budziło w nas otuchę, że Polska jeszcze nie zginęła. Z głośników płynęły wiadomości nadal pełne buty i kłamstwa – niemieckiej propagandy. Z podziwem, lękiem i z zazdrością myśleliśmy o odwadze i heroizmie innych. Oni walczyli.
Źródło: Tragizm i sens Powstania Warszawskiego, Janusz Kuczyński, Józef L. Krakowiak (red.), Wydawnictwo Akademickie Dialog, Warszawa 2006, s. 202.