„Gdzie się oręż odzywa, ustaje praw mowa.”

„Nie nazywaj losu okrutnym, ani nie mów, że jest on zazdrosny; jego prawem jest prawda, dobrocią – boska jasność, mocą – konieczność.”

„Mów mi dobrze, dobrze mi mów,
łaskocz czule warkoczem ciepłych słów,
wilgotnym szeptem przytul mnie,
i mów mi dobrze, nie mów mi źle.”

„Mowa jest zewnętrznym myśleniem, myślenie wewnętrzną mową.”

„Mów do mnie jeszcze…”

„Wyglądaj mądrze, nie mów nic i chrząkaj: mowa została nam dana dla ukrycia myśli.”

„Nie mów nic, proszę Cię,
no bo co można rzec, w takiej chwili?
nie mów, że wrócisz tu,
że odchodzisz na dni tylko kilka,
wyjdź ot jak gdyby nic,
jakbyś szła kupić chleb do sklepiku,
Anno, nie mów nic, proszę Cię,
nie mów: „kiedyś wrócę tu.””

„O wilku mowa.”

„Mów do mnie mów, możesz mówić cicho.
Możesz mówić bez słów, bez słów rozumiemy się nawzajem.”

„Na słowiańskiej góry szczycie
pod jasną nadziei gwiazdą
zapisuję wróżby słowa
wróci –
– wróci w stare gniazdo
stare prawo, stara mowa
i natchnione Słowian życie”