„Postanowiłam i ja sobie, wdzięczna będąc dobrodziejstw Boskich do czasu powierzonych, abym to wszystko, cokolwiek z pozostałej mojej substancjej na wychowanie i wyżywienie moje, aż do śmierci sobie była zostawiła, Bogu samemu na chwałę jego oddała; mając za to, iż nikomu inszemu lepiej się to dostać nie może, jako temu, z którego szczodrobliwej ręki przedtymem ją była wzięła.”

„Bóg mi powierzył honor Polaków, Bogu go tylko oddam.”

„Bać się śmierci jest tym samym, co mieć się za mądrego, nim nie będąc.”

„Miałem wiele szczęścia i zawsze będę wdzięczny swoim rodzicom oraz mojej nauczycielce Annie Kantor za to, że wychowali mnie tak, jak należało wychować dziecko w mojej sytuacji. Chociaż spędzałem wiele czasu przy fortepianie, to starczało mi go też na swawolę – przecież byłem prawdziwym łobuzem…”

„Każdego czasu siostry mają chwalić Pana Boga Stwórcę swojego i wszystkie myśli i sprawy swoje na większą Boskiego Majestatu Jego chwałę obracać.”

„Nigdy nikomu nie powiem „za moich czasów”, bo żaden czas nie był mój, nawet kiedy go miałem.”

„Bogu niech będą dzięki za tę nowinę, którą mi przynosicie! Nie mogłabym się lepszej spodziewać, jako że zwiastuje mi ona koniec mojego żywota i łaskę, jaką mnie Bóg obdarzył, bym mogła życie moje oddać na chwałę Jego Imienia i Jego Świętego Rzymsko-Katolickiego Kościoła.”

„Fotografie to kęsy czasu, które można wziąć do ręki.”

„Zwierzętom zapewnij dobrą opiekę, aby dobrze się miały, by mogły nas wyżywić.”

„(…) powietrze nad tobą
jest soczyste, cokolwiek zrobisz, gdziekolwiek
pójdziesz zostawisz po sobie nie własną śmierć,
lecz rozpoczęty akapit”