„Umajr Ibn Adi: Posłańcu Boga, zabiłem ją!
Mahomet: Umajrze, przyszedłeś z pomocą Bogu i Jego Posłańcowi.
Umajr Ibn Adi: Czy z jej powodu będę musiał ponieść jakieś konsekwencje, Posłańcu Boga?
Mahomet: Z jej powodu nawet dwie kozy nie trącą się rogami!”

„Niech żyje naród! Niech żyje lud! (…) Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem. Nie ma Boga prócz Allaha, a Mahomet jest…”

„Posłaniec zwrócił się do mnie po imieniu mówiąc, że został do mnie wysłany sprzed oblicza Boga i że imię jego Moroni.”

„Nakazano mi walczyć przeciw ludziom, dopóki nie oświadczą, że nie ma boga prócz Allaha, a Mahomet jest jego prorokiem.”

„Allah nie ma nic wspólnego z Bogiem chrześcijańskim. Z Bogiem Ojcem, Bogiem Dobra, Bogiem miłującym, głoszącym miłość i przebaczenie. Bogiem, który w ludziach widzi swoje dzieci. Allah jest Bogiem-właścicielem, Bogiem-tyranem. Bogiem, który w ludziach widzi swoich poddanych, ba, swoich niewolników. Bogiem, który zamiast miłości naucza nienawiści, który w Koranie nazywa „psami” niewiernych, którzy wierzą w innego boga i rozkazuje ich ukarać. Podbić, wymordować. Jakże więc można stawiać na tym samym poziomie Jezusa i Mahometa? Czy wystarczy brednia o Jedynym Bogu, by ustalić zgodność pojęć, zasad i wartości?”

„Brzuch jest powodem, iż człowiek nie uznaje siebie tak łatwo za boga.”

„Gdy tak modliłem się do Boga, zauważyłem, że ukazała się w moim pokoju światłość, która rosła, aż w pokoju stało się jaśniejsze niż w południe. Wtedy to niespodziewanie niebiański posłaniec pojawił się przy moim łóżku. Stał w powietrzu, albowiem stopy jego nie dotykały podłogi.”

„Ona wierzy w Boga z powodu swoich defektów i wie o tym. Gdyby nie miała defektów, to by nie wierzyła. Ona wierzy w Boga, ale jednocześnie wie o tym, że Bóg to jedynie plaster na jej psychofizyczne defekty.”

„Zabiliśmy syna Boga,Bóg nam tego nie zapomni.”

„Bóg nie robi niczego bez powodu. Nie uważam jednak, aby moja kara była sprawiedliwa.”