„Nie mógł wybrać doradców ani odprawić opiekunów, więc samowolnie wziął kochankę: bardzo żałosna granica możliwości dla kogoś, kto powinien być władcą Spichrzy. Wiedział, że było w tym wiele uporu, nic nie znaczącej wściekłości i rozgoryczenia. Lecz nigdy nie było miłości.”

„Cechą władzy sprawiedliwej jest szacunek władcy
Do poddanych, tak mawiają najlepsi doradcy
Władzę swą wybiera naród, dlatego powinien
Władze swą szanować, z tego demokracja słynie”

„Pertinaks pobłażliwie potraktował swoją małżonkę Flawię, gdy dowiedział się, iż zdradza go z jego pałacowym muzykiem. Po prostu wziął sobie za kochankę własną siostrę Kornifację.”

„Gdybym miała coś narysować i wiedziałabym, że to co narysuję stanie się żywe, nie wzięłabym ołówka do ręki. Nigdy nie odważyłabym się obdarować życiem czegoś, co nie mogłoby się bronić przeciw wszystkim tym gorliwym kredkom…”

„Każdy z nas chciałby mieć kogoś, z kim mógłby spędzić resztę życia. Ale nie można wziąć ślubu tak w ogóle, w małżeństwie żyje się z kimś konkretnym. A ja nigdy nie chciałam wyjść za mąż za nikogo konkretnego. Ale kto wie?”

„Ambicja książąt nie jest nigdy tak niebezpieczna, jak nikczemność doradców.”

„Nie będzie wielkim władcą ten, który podda się miłości. Ale nie stanie się dobrym władcą ten, kto nie pozna miłosnego cierpienia.”

„Mówią, że Niemcy nic o Niutku nie wiedzieli. Że chcieli tylko, żeby wziął łopatę i zakopał kogoś, kogo już zastrzelili przedtem. Byli bardzo źli, kiedy musieli potem martwić się o dwóch.”

„Kobieta nie zawsze wie dlaczego się zakochała. Ale skoro się zakochała, nie może przestać już kochać. Za wiele wydatkowała swoich sił i swego pragnienia, by móc je przenieść na kogoś innego. Na wybranej istocie żyje jak pasożyt. By oderwać ją, trzeba ciąć i jedno, i drugie.”

„(…) nie było możliwości, żeby profesor kogoś nie przekonał”