„Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną:
moim życiem, śmiercią; tą kartką.”

„Czy jest tu ktoś, kogo znam
Ponieważ nic nie idzie zgodnie z planem
I wszystko jest niepoukładane
I nikt nie chce być sam”

„Miłość to ktoś, z kim się chce zestarzeć.
– Nic podobnego. To ktoś, bez kogo nie podobna żyć.”

„W każdym z nas jest ktoś kogo nie znamy. Przemawia do nas w snach i tłumaczy że widzi nas zupełnie inaczej, niż my – siebie.”

„Znajomy to ktoś, kogo znamy dostatecznie, aby od niego pożyczać pieniądze, ale zbyt mało, żeby jemu je pożyczać.”

„Jak mógłbyś śmierć poznać, gdy jeszcze życia nie znasz?”

„Jeśli dotąd nie znamy życia, jakże możemy znać śmierć?”

„Czuję się jak ktoś, z kim nie pozwoliłbym pieprzyć się mojej własnej córce, i jednocześnie jak ktoś, z kim, będąc tą córką, chciałbym się pieprzyć bardziej niż z kimkolwiek innym.”

„Zawsze miałam naturę beznadziejnego romantyka. To dzięki rodzicom, którzy są już ze sobą 45 lat. Na dobre i na złe. Przyjechali tu z niczym. Moja mama nie znała języka, a ojciec nie miał nawet zielonej karty. Nie mieli do kogo się odezwać. A jednak poradzili sobie. Wpoili mi przekonanie, że jeśli naprawdę czegoś chcesz, jeśli naprawdę się starasz i ciężko pracujesz, to osiągniesz wszystko. Trzeba tylko wierzyć. To dotyczy także miłości i małżeństwa. Jeśli wiesz, że pragniesz być właśnie z tą osobą, nic was nie rozdzieli.”

„Boże, Ty, co mi życie zaplanowałeś, Ty, który kładziesz przede mną śmierć dla mojego dobra, Ty, który kochasz w sterylnych warunkach.”