„Śmierć jest jak walkman.
Przenośna i z własnym zasilaniem.
Z zewnątrz nic nie słychać.
Ale wystarczy nałożyć ją na uszy,
aby sprawdzić czy Mozart dokończył Requiem.

Śmierć jest jak walkman.
Podręczna. Prosta w użyciu.
Łatwa do ukrycia pod ubraniem. (…)

Śmierć jest jak walkman.
W epoce kultury masowej
jej popularność stale rośnie.”

„Mój panie, śmierć to rzecz prosta.”

„Myślę o śmierci, aby nad nią zapanować, co jednak nie przeszkodzi mi dokonać żywota. Kiedy jednak myślę o śmierci, znajduję się poza nią, na zewnątrz. Jestem w obrębie śmierci ponieważ umrę, natomiast wymykam się jej, kiedy o niej myślę.”

„Wcześniej czy później dekonstrukcjonistów zdekonstruują ich własne metody. "Przeżyliśmy Śmierć Boga i Śmierć Człowieka. Z pewnością przeżyjemy także Śmierć Historii… i Śmierć Postmodernizmu.”

„Nie da się uciec od myślenia o własnej śmierci, będąc śmiertelnie chorym. Zresztą ze śmierci trzeba żartować, bo gdyby śmierć była śmiertelnie poważna, to by nas zabiła.”

„Makabryczność nie jest szczególnie silnym wyrazem przeżywania śmierci w epoce wysokiej śmiertelności i wielkiego kryzysu ekonomicznego [w średniowieczu]. (…) Obrazy śmierci i rozkładu nie wyrażają strachu ani przed śmiercią, ani przed życiem pozagrobowym – nawet jeśli w tym celu je wykorzystywano.”

„Miłość jest to piękny samotrzask, zewnątrz samo złoto, a wewnątrz śmierć.”

„(…) śmierć własna, nawet najgłupsza, jest niczym w porównaniu z patrzeniem na cudzą śmierć. Jest niczym wobec wodospadów żalu nad sobą i własnym sieroctwem, jaki wywołuje śmierć w tych, którym póki co udało się przeżyć. Niczym wobec lęku oczekiwania na własny koniec, z jakim po śmierci kogoś bliskiego pozostają żywi.”

„Masowe zabijanie odbiera śmierci jej uroczystą jednostkowość. Co więcej, są to kości żydowskie. (…) Obojętność fotografowanych bierze się z braku uznania śmierci, której te kości są znakiem. Gdyby to były nasze kości, nasza śmierć znaczyłaby ofiarę, poświęcenie, męczeństwo. Ale ta śmierć ich nie dotyczy. Układają te czaszki w rządek, jak się układa plony, dynie albo arbuzy.”

„Prawda, że nie ma sensu żyć bez sensu, ale i bezsensem jest chcieć wcześniej śmierci, niż sprawdzenia sensu.”