„W obłędnym chaosie paryskiego ruchu ulicznego spotyka się dwa rodzaje przechodniów: spieszących się i nieżywych.”

„Ruchy mają ogromną wartość. W nich osoba spotyka się z osobą, może pełniej się wypowiedzieć. Zostać wysłuchana. W parafii wielkomiejskiej, do której należy kilka tysięcy ludzi, trudno o głębsze relacje międzyosobowe. Ruchy natomiast pozwalają na żywą więź, której potrzebujemy, na odczytywanie Ewangelii w kontekście konkretnych wydarzeń. Rola takich wspólnot w nowej ewangelizacji jest niekiedy ważniejsza niż rola parafii.”

„Ruchy, ruchy, ruchy, ruchy, ruchy, ruchy.
Dwóch moich kolegów zniknęło jak duchy.
Kilku moich kumpli trafiło do puchy.
Kilku moich kumpli to już żywe trupy.
Koleżanki z tamtych lat to już nie są fajne dupy.”

„Są dwa rodzaje kobiet: te co rządzą oraz… nieposłuszne.”

„Są dwa rodzaje poświęceń: poprawne i… moje.”

„Rozróżniam dwa rodzaje ciekawości: wrogą i życzliwą.”

„Ciekawa rzecz, nikt nigdy nie miał morskiej choroby na lądzie. Tylko na morzu spotyka się mnóstwo ludzi chorych jak nieszczęście, cały żywy ładunek cierpiących.”

„Są dwa rodzaje filozofów: jedni nic nie wiedzą, drudzy nie wiedzą nawet tego.”

„Są dwa rodzaje plastrów: takie, które nie dają się przykleić, i takie, które nie dają się odkleić.”

„Są dwa rodzaje ludzi – tacy, którym wszystko trzeba tłumaczyć, i tacy, którzy i tak wszystko rozumieją.”