„(…) teatr, który naśladuje to, co w telewizji i na ulicy jest dla mnie antyteatrem. Jestem przekonany, że teatr powinien pomagać zrozumieć rzeczywistość przetwarzając ją i kreując, a nie kopiując. Tu pozostanę wierny sobie. Co oczywiście nie znaczy, że inni mogą myśleć inaczej. Teatr jest bardzo pojemny i poszukuje nowych przestrzeni. Dla kogoś może to być nawet przestrzeń internetu. Dzięki Bogu, bo widz może sobie wybrać. Albo przyjdzie do nas na Tango Piazzolla, albo wybierze się na blogi do Starego.”

— Krzysztof Orzechowski

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

bóg , poszukiwanie , myśl , rzeczywistość , myślenie , dzięki , internet , telewizja , znaczenie , przestrzeń , pomagać , wierny , widz , teatr

Krzysztof Orzechowski 5

polski aktor i reżyser 1947

Podobne cytaty

„Uważam, że teatr telewizji to cudowna forma dla wszystkich chyba, bo i widzom, którzy z założenia wolą telewizję, obejrzenie spektaklu w telewizji przychodzi łatwiej, niż wybranie się do teatru. Z drugiej strony, ponieważ teatr telewizji nie jest teatrem akcji, widzowie nie są tak epatowani przemocą, bo teatr pokazuje całkiem inny świat. Myślę, że część osób, która przekona się do teatru telewizji, chętniej przyjdzie do normalnego teatru. Teatr telewizyjny łagodnie przeprowadza widza filmowego do teatru i jest jakby etapem pośrednim.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

„Kiedy zakładaliśmy ten teatr był właśnie taki czas, że artysta zaczął pogardzać widzem. Równocześnie deklarując pięknie, że bez widza nie ma teatru. Ale to się nie przekładało na rzeczywistość. Uznaliśmy z przyjaciółmi, że chcemy stworzyć taką przestrzeń, w której widz dobrze by się czuł.”

Andrzej Dziuk (1954)

Źródło: „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto”, 8 listopada 2002

„Być wiernym swoim zasadom to znaczy zawsze uważać teatr jako sprawowanie misji wobec społeczeństwa, wobec widza, wobec sztuki. To chyba ostatnie takie pokolenie. Z nim odchodzi pewna epoka, epoka etosu teatru. Jestem o tym głęboko przekonany”

Jerzy Stuhr (1947) polski aktor i reżyser

o Gustawie Holoubku.
Źródło: „Gazeta Wyborcza” http://wiadomosci.gazeta.pl/Wiadomosci/1,80708,4994642.html, 6 marca 2008

„Widz nie może niczego oczekiwać, jestem najszczęśliwszy, kiedy odbiorca jest zaskoczony niespodzianką, teatrem. Przygotowany, nie zauważa niuansów, podąża za wyrobionymi tezami. Nie dokonuje się forma magicznego spotkania. Czekam na tych, których zaskoczy niespodzianka. Widz nie przychodzi do teatru, tylko na spotkanie z artystami w przestrzeni teatru. Przychodzi nie po to, aby skonsumować, ale by tworzyć dzieło artystyczne.”

Leszek Bzdyl (1964) polski choreograf, tancerz i reżyser teatralny

„(…) teatr powinien odnosić się do tego, co dzieje się za oknem. Wszystkie przedstawienia, które dotąd robiłem, odnosiły się do rzeczywistości. Teatr jest po to, by rozmawiać z widzami, stawiać im pytania.”

Paweł Kamza (1963)

Źródło: „Głos Wielkopolski” 2006, nr 285

„(…) teatr nie ma innego wyjścia. Robiony jest za społeczne pieniądze, a to zobowiązuje. Telewizja wyręcza go ze świadczenia rozrywki dla mas, wolna prasa – z politykowania. Pozostaje obowiązek namówienia widza do głębszej refleksji nad światem, nad kondycją ludzką, a artystów teatru do poszukiwania nowych środków wyrazu.”

Izabella Cywińska (1935) polski reżyser teatralny, b. minister kultury i sztuki

Źródło: „Rzeczpospolita”, 17 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ppide.htm

„W teatrze szukam poważnego traktowania widza. Zwłaszcza Teatr Telewizji ma szansę poszerzyć horyzonty odbiorcom, którzy nie chodzą do teatru na co dzień, za to z ekranu bombardowani są telenowelami. Dzięki teatrowi mogą poczuć, że należy im się coś bardziej wartościowego niż guma do żucia dla oczu”

Juliusz Machulski (1955) polski reżyser filmowy

Źródło: Joanna Derkaczew, Test na inteligenta, „Gazeta Wyborcza” nr 121, dodatek „Telewizyjna”, 25 maja 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/139907.html

„Mnie (…) w mojej prywatnej podróży, w potrzebach, marzeniach, nie interesuje zmienianie świata, ja chciałbym dzięki teatrowi zrozumieć rzeczywistość.”

Grzegorz Jarzyna (1968) polski reżyser teatralny

„Duży Format”, 19 czerwca 2007 r.

„(…) wśród ludzi opisujących teatr nastąpiła zmiana pokoleniowa. Młodzi krytycy gustują w młodym teatrze, tworzonym przez ich rówieśników, to zrozumiałe. A starsi często usiłują nadążyć za młodymi. Na ogół wolą spektakle będące kalką naszej rzeczywistości. Teatr społeczny, jako obszar poszukiwań artystycznych, zawsze był i będzie potrzebny, ale nie powinien być powszechnie obowiązujący i doraźny. Ci, którzy piszą o teatrze często zapominają, że teatr jest sztuką, a ta wymaga dystansu, metafory i poezji. Jeśli któryś z krytyków mówi mi: fizjologia, bebechy na scenie, brutalizm – tak, ale na teatr, taki jak u ciebie, szkoda mi czasu – to myślę, że teatr w ogóle przestał go interesować.”

Krzysztof Orzechowski (1947) polski aktor i reżyser

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Kraków, 5 września 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wtsro.htm

„Na pewno współpraca z aktorami i reżyserami otwiera przestrzeń nowych inspiracji. Myślę, że tyle samo z doświadczeń Dada wniosłem w prace, które wykonywałem w teatrach dramatycznych, ile dostałem w zamian, przyglądając się pracy reżyserów i aktorów w tych teatrach. To oczywiście odbijało się w kolejnych produkcjach Dada. W offie dużo łatwiej eksperymentować, bawić się, proponować często karkołomne formuły stylistyczne.”

Leszek Bzdyl (1964) polski choreograf, tancerz i reżyser teatralny

Źródło: „Teatr” 2001, nr 4

Tematy

Krzysztof Orzechowski 5

Podobne cytaty

Pokrewne tematy