„Chaos rodzi więcej chaosu.”

„I posłał (…) piłkę na pole Pana, a na polu tym siewca siał ziarno. I powstał chaos. I w zamęcie tym, i w chaosie noga czyjaś pchnęła piłkę w bramkę dwunastu. A tym kimś był Judasz Iskariota, co samobója strzelił.”

„Na początku był chaos.”

„Skoro jest prawo i porządek, musi być także coś, co to prawo dopełnia i ogranicza zarazem – chaos i nieistnienie. Nieistnienie i chaos.”

„Chaos jest moim przyjacielem.”

„Ziemia, matka nieba i morza, stanowi właściwy zaczątek świata (…) Chaos dostarcza Gai tylko miejsca, gdzie by mogła roztoczyć swoją „pierś szeroką” (…). Płodna Gaja zna przyszłość i rodzi głównie części świata, wytycza mu drogi rozwoju (…).”

„Na początku jest chaos. A po nim – koniec.”

„Na początku był Chaos. Któż zdoła powiedzieć dokładnie, co to był Chaos? Niejedni widzieli w nim jakąś istotę boską, ale bez określonego kształtu. Inni – a takich było więcej – mówili, że to wielka otchłań, pełna siły twórczej i boskich nasieni, jakby jedna masa uporządkowana, ciężka i ciemna, mieszanina ziem, wody, ognia i powietrza.”

„Większość z nas jednak obawia się chaosu i dlatego próbujemy wprowadzić porządek. Kiedy jednak panuje porządek, nie potrzebujemy już bogów. Gdy wszystko jest uporządkowane i na swoim miejscu, nie zdarza się nic nieoczekiwanego. Jeżeli wszystko rozumiesz, to nie ma miejsca na czary. Wzywasz bogów tylko wtedy, kiedy jesteś zagubiony i wylękniony. Oni jednak lubią być wzywani, czują się bowiem wtedy potężni, i dlatego właśnie chcą, żeby panował chaos.”

„Jest rozdarcie i chaos, i próba sprostania temu wszystkiemu.”