„Czas opowieści krąży niejako w pewnej przestrzeni; wydłuża się, opóźnia, zatrzymuje się lub też przyspiesza, nabierając zawrotnego pędu. Opowieść w ę d r u j e w czasie powieściowym, jakby po jakimś obszarze, przybliża się i oddala, biegnie do przodu wielkimi skokami albo posuwa się drobnymi kroczkami, pozostawia białe plamy całych okresów chronologicznych (wykreślając je), potem zaś cofa się, by odzyskać ten utracony czas, przeskakuje z przeszłości w przyszłość i z powrotem ze swobodą niedostępną nam, istotą z krwi i kości, w realnym życiu.”

Tematy

nie żyje , czas , przeszłość , przyszłość , krew , opowieść , przestrzeń , kość , istota , powrót , pozostawiać , biały , skok , wielki , okres , odzyskanie , wyraz , pot , swoboda , zatrzymywanie , biegły , pęd , obszar , z przodu