„Wyrwij murom zęby krat!
Zerwij kajdany, połam bat!
A mury runą, runą, runą
I pogrzebią stary świat!”

„Musimy zerwać kajdany sztywnych dogmatów krępujące współczesny islam.”

„Świat zza krat nie taki kolorowy.
By nienawidzić psów znów miałem powód nowy.”

„Dzieli nas tyle przeszkód i kiedy zaciskamy zęby, kiedy próbujemy w sobą zerwać, żeby się jakoś pozbierać, znowu interweniuje los: z nieba sypią się cegły, a ja wygrzebuję cię spod nich ranną, lecz żywą. Czy to też przypadek?”

„W obcych miastach przychodzimy na świat,
nazywamy je ojczyzną, lecz niedługo
wolno nam podziwiać ich mury i wieże.”

„Samotność jest zerwaniem ze starym światem, przygotowaniem do powrotu i ostatecznej walki.”

„pokutuj za tę którą kochasz
za wszystko czego kochać nie powinieneś
pokutuj za los
za przeszłe i przyszłe słowa
jedyna twoja nadzieja
że kiedyś katedra się pochyli
mury cię pogrzebią wraz z cierpieniem
i globem”

„Z tej balladki smakowitej
Niech popłynie morał w świat:
Gdy mieć pragnie autorytet
Bandzior, co ma w ręku bat.
Kto się stawia ten ma z tego
Mimo wszystko jakiś zysk,
A kto słucha i ulega,
Ten najpierwszy bierze w pysk…”

„(…) najzdradliwsze więzienie nie mają krat (…).”

„I znów/pod połą marynarki/wynoszę trzepoczącego gołębia/To moje/czy twoje serce?”