„Można się kochać, można się lubić, można się nie lubić, ale najważniejsze, żeby w ramach procesu podejmowania decyzji potrafić szczerze współpracować.”

„Kochać trzeba wszystkich. Lubić niekoniecznie.”

„Przyjaciół kochamy dla ich wad, bo lubimy, gdy ktoś też ma wady.”

„Muszą lubić ze mną pracować, ale nie muszą mnie kochać.”

„Lubimy przeważnie tych, którym się nie wiedzie. Kochamy tych, którzy już nie mają szans na powodzenie.”

„Bardzo go lubiłam. Kiedy ożenił się z moją siostrą, rodzina powiększyła się o bardzo ważną dla nas postać.”

„Kochać nie warto – lubić nie warto (…) Jedno co warto – to upić się warto!”

„Gdybyś lubił mnie choć trochę, hej,
gdybyś kochał jak nie kochasz mnie
gdybyś nie był jaki jesteś,
zechciał, tak jak nie chcesz mnie!”

„Można kochać a nie lubić…; w takim właśnie razie miłość gorzknieje do tego stopnia, że może stać się wiekuistym nieszczęściem.”

„Chłop [białoruski] lubił czuć silną rękę nad sobą, rozumiał się na tej polskiej „pańskości” i kochał się w niej.”