„Śmierć jest spokojem, ale myśl o śmierci jest mącicielem jakiegokolwiek spokoju.”

„Jak dowódca, nie skazaniec, w stronę śmierci ze spokojem
idzie generał Fieldorf – bohater trzech wojen.”

„Wspomnienie nie dawało mu spokoju. Można je było wytrzymać przez chwilę i to tylko z perspektywy nieuleczalnej choroby, w wyraźnym przeczuciu nadchodzącej śmierci.”

„Ani niemowlęta, ani dzieci, ani chorzy umysłowo nie lękają się śmierci, więc najbardziej haniebnym jest, gdy rozum nie zapewnia takiego spokoju, jaki daje brak rozumu.”

„Rycerz Chrystusowy zadaje więc śmierć z całkowitym spokojem… jeśli umiera, to dla swego dobra, jeśli zabija, to dla Chrystusa… Zabijając złoczyńcę, nie postępuje jak zabójca, ale, że tak powiem, jak złobójca.”

„Zmarli są sierotami. Nie mają ojca, matki, dziewczyny, kochanki. Towarzyszy im tylko cisza, cisza jak skrzydełko ćmy. Ciało w spokoju, w bezruchu. Cisza. Idealny mrok śmierci.”

„Wierzę w niedającą spokoju moc myśli, które nie pozwalają pominąć się milczeniem.”

„Tym, co we mnie płacze i złorzeczy, jest moje pragnienie zaśnięcia w spokoju, wściekłość na myśl, że mi przeszkodzą.”

„To prawda, bardzo cierpiał, ale przyjmował wszystko z wielkim spokojem i gotowością. Dopiero kiedy stwierdziłem, że nastąpiła śmierć, która nadeszła w sposób naturalny, zdecydowaliśmy przerwać wszelką formę kuracji, to znaczy odłączyliśmy sondę nosowo-gastryczną, kroplówkę i odżywianie.”

„Kiedy myślisz o śmierci, stwarzasz śmierć. Kiedy myślisz o życiu, stwarzasz życie. Jeśli nie myślisz, to nie ma życia, ani śmierci. Czy coś znajduje się w pustym umyśle? Czy jest w nim jakieś „ja?””