„To ty jesteś karmą dla mojej wyobraźni. I chcę, żebyś mnie karmił bez przerwy!”

„Chcę zrobić dla ciebie coś
Żebyś oniemiała wprost
Na razie przyniosłem bez
Biały jest
ładny jest
Weź!”

„Jeżeli praktykujesz gorliwie zen, wypalasz karmę, która wiąże ciebie z niewiedzą.”

„Sucho mi w gardle, ty jesteś mój tlen.”

„Ty jesteś mój narkotyk, lecz raczej ciężki.”

„Gdzie słyszałeś w moich tekstach, że chcę wychowywać syna w zasyfiałej ruderze?
Ty chcesz? Powiedz szczerze.
Nie uwierzę.
Chyba, że jesteś pierdolnięty.
Rodzina i przyjaciele – dla nich sentymenty.”

„Ty jesteś moim kotem, a ja jestem twoim człowiekiem.”

„Krzysztof, rzuć ten podły zawód, w tym miejscu, w którym jesteś. Znajdź coś innego, przyzwoitego, tak żebyś mógł znowu ze mną rozmawiać o podróżach i żebym znowu mógł się z tobą napić wódki.”

„Nie widzą Ciebie moje oczy,
Nie słyszą Ciebie moje uszy;
A jesteś światłem w mej pomroczy.
A jesteś śpiewem w mojej duszy.”

„Zoe… wiesz, że jestem lesbijką, tak?
– Mówiłam o szczoteczkach – odpowiada.
– Wiem. – Przeczesuję palcami idiotycznie postrzępione włosy. – Ja tylko… nie chcę, żebyś myślała, że coś przed tobą ukrywam.
Siada naprzeciw mnie na swoim łóżku.
– A ja jestem Rybą – oznajmia.
– Co to ma do rzeczy?
– A to, że jesteś lesbijką?”