„Staram się wydawać co roku jedną książkę publicystyczną i jedną prozę. Nigdy dotąd mi się to nie udało.”

„Nigdy nie myśl, że udało ci się dopiąć wszystko na ostatni guzik, bez względu na to, jak bardzo się starałeś.”

„Co za ulga być obojętnym względem rzeczy, po tym jak szarpały cię na wszystkie strony najróżniejsze porywy, z których jedne wydają się mocno święte, a inne nawet nie starają się maskować.”

„(…) dla mnie postać Jewdochy to jedna z najważniejszych ról, jakie udało mi się zagrać w teatrze.”

„Ambicje to coś takiego, co jedni starają się pokazać, zaś inni ukryć.”

„gdyby nam się jeszcze udało
książkę do nabożeństwa
zamienić
na nabożeństwo do książki”

„W roli brzydkiej kobiety bym widział Seweryna. Jednej z najbrzydszych, jakie udało mi się spotkać.”

„Druga rocznica wybuchu tej wojny. Nie chce mi się uwierzyć. Udało się, jak dotąd, udało się przetrwać. Miałem dotąd szczęście. Wstyd mi, ale pomimo wszystko co nas dotąd spotkało, jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak szczęśliwy jak przez te lata, nawet te dwa lata wojny. Jeszcze nigdy w życiu nie czułem się tak dobrze. Piszę to w pełni władz umysłowych i nie umiem sobie tego wytłumaczyć. Ale czuję to i nic na to nie poradzę. Może jestem w tej chwili jedynym okazem tego rodzaju? Pochłania mnie życie, to wspaniałe, soczyste życie, ten Paryż czasu wojny, każdy dzień.”

„Nie jestem w stanie oglądać więcej niż jednego filmu Tarantino – raz się udało, wyszło świetnie i w porządku, ale powielanie tego w kółko wydaje się bezsensowne. Dekonstrukcja jest pewnym aktem twórczym, ale kiedy staje się programem, zostaje po niej już tylko destrukcja.”

„Kiedy nareszcie udało się mężczyznom przekonać kobiety, że miłość jest grzechem, poszły jedne do klasztoru, inne na ulicę.”