„(…) nie umiem się powstrzymać od powiedzenia swojej prawdy. Podkreślam swojej, bo może inna też jest prawdą.”

„Semiotyka to dyscyplina badająca wszystko, czego można użyć, by powiedzieć nieprawdę. Jeśli coś nie może być użyte do powiedzenia nieprawdy, nie może być również użyte do powiedzenia prawdy, a tak naprawdę to nie może być użyte do powiedzenia czegokolwiek.”

„Jest takie powiedzenie, że gdy jest śmiesznie na planie, nie jest śmiesznie na ekranie. Ale to też nie jest prawdą – wiem to na przykład z pracy przy sitcomach.”

„Często mówi się, że zima dla piłkarzy to czas ładowania akumulatorów. W tym powiedzeniu na pewno jest wiele prawdy.”

„Teraz lepiej umiem czytać scenariusz i rozmawiać o nim; przyznaję sobie prawo powiedzenia: „Tak, ale…”. Wcześniej nie odważyłbym się na to. Czułem się zbyt niedojrzały, by zasugerować reżyserowi, że być może się myli.”

„Polacy przez ponad miesiąc byli okłamywani w kwestii tego, co prokuratorzy i biegli odkryli na przełomie września i października. Kłamstwo było tym bardziej perfidne, że nosiło znamiona prawdy. Prokuratorzy skryci za podwójną gardą prawniczego języka tak skonstruowali przekaz, by nie można było im zarzucić wprost minięcia się z prawdą, ale by odbiorcy tej prawdy nie poznali. „Cząstki wysokoenergetyczne”, „podobne do materiałów wybuchowych”, „zjonizowane cząsteczki mające strukturę bądź masę zbliżoną do cząsteczek wchodzących w skład materiałów wybuchowych” – cały ten prawniczo-naukowy slang miał przykryć trzy litery: TNT – trójnitrotoluen, a mówiąc po polsku – trotyl. Nie da się ukryć, że po raz kolejny potwierdziło się stare powiedzenie – pół prawdy to całe kłamstwo”

„Często myślał o Maggie jak o zacisznym miejscu schronienia. Był przekonany, że Freud miałby wiele do powiedzenia w sprawie owych skrytych myśli, tym bardziej że Ken stracił swoją ukochaną matkę, gdy był jeszcze nastolatkiem.”

„Nie możemy zgodzić się na sprowadzenie kobiety do roli inkubatora, bezdusznej istoty, która nawet nie może wyrazić swojego szacunku dla płodu, która nie może sama podjąć decyzji o tym, że chce urodzić dziecko, która sama nie może cieszyć się ze swojego tak, nie może, bo za nią zadecydował Sejm. Kobieta nie może być pozbawiona możliwości stwierdzenia, czy rozwijający się w jej łonie płód jest zdrowy. Nie może być pozbawiona możliwości powiedzenia tak dla kalekiego życia tylko dlatego, że zrobili to za nią posłowie. Nie można jej odmówić możliwości powiedzenia tak dla nie chcianego życia tylko dlatego, że wcześniej decyzję w tej sprawie podjął parlament.”

„W sumie działanie Kościoła wydało mu się znacznie bardziej uprawnione w przypadku pogrzebów niż narodzin czy ślubów. Kościół był tu w swoim żywiole, miał coś do powiedzenia na temat śmierci; w wypadku miłości było to zdecydowanie bardziej wątpliwe.”

„Dziennikarze piszą, bo nie mają nic do powiedzenia, a mają coś do powiedzenia, ponieważ piszą.”