„Gdy dookoła nas wre wszędzie kłótnia i zawiść partyjna, gdy dygoce i rozpala się niechęć dzielnicowa, trudno, by żołnierz był spokojny.”

„Fjallbäcka przypominała mrowisko, w którym panuje ciągły ruch. Teraz było tak spokojnie, jakby miasteczko zapadło w sen. A przecież wiedziała, że to złudny spokój, że pod powierzchnią kłębi się to samo zło co wszędzie, gdzie są ludzie. Napatrzyła się na to w Sztokholmie. Tu jednak niebezpieczeństwo wydawało się jeszcze większe. Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko to zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą.””

„Mała kłótnia rodzinna: przepierka.”

„Konferencja to kłótnia z porządkiem dziennym i protokołem.”

„Do sabatu potrzebne są przynajmniej trzy czarownice. Dwie czarownice to tylko kłótnia.”

„Zawiść to zazdrość jadowita.”

„Słabsze notowania [Włodzimierza Cimoszewicza] w koalicji biorą się z niechęci tego polityka, który chodzi własnymi, mało partyjnymi drogami, opinie formuje w sposób zdecydowany i nie należy do tych, którzy chcą się wszystkim podobać.”

„Uczciwi są to ludzie spokojni, którzy nieradzi krzyczeć i podnosić wrzawę, a szyby w oknach wybijać. Mniejszości burzliwe wszędzie górą.”

„Zawiść rani fałszywymi oskarżeniami.”

„Dwa są powody twych zasług i twego uznania: pierwszy – zawiść twoich najbliższych, a drugi… zawiść twoich najdalszych.”