„Ważny jest nasz kolektyw twórczy – nigdy nie chciałem być tak zwanym artystą teatru, panem reżyserem, aspirować do rangi autorytetu czy mistrza. Pracujemy od lat, tworząc zgrany i uzupełniający się zespół – ja, Matylda Kotlińska, Arkadiusz Buszko, Grupa Mixer, Jan Czapliński, Agnieszka Przepiórska. To też zauważają teatry, z którymi pracujemy – że jest zgrana ekipa, wspierająca się twórczo, kłócąc się, ładuje energię. Dlatego mówiąc o realizacji spektakli, używam słowa MY. Ważne stają się też zaprzyjaźnione zespoły teatralne: koszaliński, bielski, szczeciński czy wałbrzyski.”

— Piotr Ratajczak

Źródło: Maryla Zielińska, Rozmowa z Piotrem Ratajczakiem, „Teatr” nr 3/2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/137482.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

energia , grupa , słowo , mistrz , zespół , pracujący , twórczy , realizacja , reżyser , nasi , autorytet , mówić , artysta , najważniejsze , teatr , ekipa , spektakl

Piotr Ratajczak 2

1975

Podobne cytaty

„Zawsze czule wspominam reżyserów, z którymi pracowałem, bo to moment twórczy, w którym powstaje rola. Jeżeli chodzi o teatr, to sporo pracowałem z moją żoną, Izabellą Cywińską. Staram się bardzo rzetelnie wykonywać każde zadanie, ale z biegiem lat straciłem tę potrzebną, szczególnie w zawodzie aktora, zachłanność na ilość „zaliczanych” ról.”

Janusz Michałowski (1937) aktor polski

Źródło: Nie jestem zachłanny, „Tele Tydzień” nr 9, 9 lutego 2004 http://www.plebania.pl/wywiady/michalowski.html

„(…) dla mnie sam fakt zagrania w takim czy innym tytule to jest rzecz drugorzędna. Najważniejsza jest sama praca i to, z kim się pracuje, kogo na swej zawodowej drodze się spotyka, od kogo się uczy. W filmie postać aktora tworzy reżyser, montaż. W teatrze jesteśmy odpowiedzialni wyłącznie za siebie. I dlatego tak ważne jest dla mnie, kogo w teatrze spotykam i jak mi się pracuje z kolegami. Do swego teatru przychodzę z chęcią. Z niektórymi kolegami pracuję już ponad 20 lat, a nadal spotykamy się także po pracy, np. jeździmy razem na ryby. To jest rodzina.”

Andrzej Grabarczyk (1953) aktor polski

Źródło: Danuta Lubina-Cipińska, Wincenty i Andrzej Grabarczykowie. Ode mnie wziął miłość do teatru, „Śląsk” 7/04 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/odemnie.htm

„(…) nie marzę i nigdy nie marzyłam o czymś konkretnym. Przyjmuję to, co się nadarza. I jestem wdzięczna, bo lubię pracować. Interesuje mnie proces twórczy, powstawanie przedstawienia, spotkania, rozmowy. Wszystko zależy od ekipy, którą skupia projekt.(…) obecnie pracuje się nie tylko z reżyserem, ale z dramaturgiem, muzykiem, osobą od wideo, światła, ruchu, kostiumów, scenografii. Oni wszyscy uczestniczą od początku w próbach, plus obsada aktorska. Zdarza się, że jest nieznośnie trudno i ciężko, gdy aktorzy próbują reżyserować kolegów. Pojawiają się negatywne emocje, zazdrości, których reżyser nie umie poskromić. Beznadziejnie źle mi się wówczas pracuje, bowiem zabiera energię, która powinna być twórczo spożytkowana na rodzący się spektakl i na rozwój zawodowy i osobowy aktora.”

Halina Rasiakówna (1951) .

Źródło: Małgorzata Matuszewska, Interesują mnie pragnienia, „Polska Gazeta Wrocławska” nr 27, 1 lutego 2013 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/155281.html

„Sytuacja społeczno-polityczna zawsze pośrednio lub bezpośrednio wpływa na proces twórczy. Teatr ukraiński odzyskuje po eurorewolucji możliwość tworzenia dyskursu intelektualnego, dlatego chciałbym, żeby charkowska Antygona była kontynuacją ideową naszej poprzedniej wspólnej realizacji jaką było Żegnaj, Judaszu.”

Andrzej Szczytko (1955)

W Judaszu problemem jest samotność idealisty, który żyje w kraju rządzonym przemocą. Obecnie Ukraińcy walczą z przemocą i uciskiem, walczą o swoją godność i tożsamość, borykają się z problemami gospodarczymi, ale pojawia się pytanie: czy są gotowi na przyjęcie tego, o co walczą? Czym jest dla nich wolność?
w odpowiedzi na pytanie „Czy sztuka nabiera nowego sensu w warunkach wojny?”, o premierze w Narodowym Teatrze Dramatycznym im. Tarasa Szewczenki w Charkowie.
Źródło: Piotr Furmaniak, Nowojorska Antygona w Charkowie, Teatrdlawas.pl, 9 września 2014 http://www.teatrdlawas.pl/artykuly/363-andrzej-szczytko

„Jestem chyba specyficzną aktorką, ponieważ nie mam mistrzów, na których chciałabym się wzorować, którzy byliby dla mnie autorytetami. Jest wielu aktorów, których gra mi się podoba, jednak nigdy nie staram się tego analizować, zastanawiać się nad tym, jak to robią. Jednym z aktorów, których bardzo cenię, jest Janusz Gajos. Mistrzami są dla mnie reżyserzy, z którymi chciałabym pracować. Obecnie jestem zafascynowana łotewskim twórcą Alvisem Hermanisem.”

Anna Ilczuk (1981) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 10 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/csgo.htm

„Może to trywialne, ale w teatrze nie zawsze chodzi o sam spektakl. Czasami ważniejsze jest spotkanie.”

Radosław Krzyżowski (1972)

Źródło: „Dziennik”, 17 września 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/krms.htm

„Nieodłącznym elementem teatru jest publiczność, pełni bardzo ważną rolę w spektaklu. Bez niej nie ma teatru. Teatr tworzy się dopiero w relacji sceny z widownią, w przytomności widza.”

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

„Praca w teatrze jest dla mnie ważniejsza, daje mi bezpieczeństwo. Jeśli się pracuje w dobrym teatrze, można się ciągle uczyć, a w filmie już nie ma na to czasu. Poza tym teatr mi daje spokój, rytmizuje moje szalone życie; dzięki niemu nie zwariowałam.”

Anna Dymna (1951) polska aktorka

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 8 maja 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/mams.htm

„Teatr jest ciągle tym miejscem, gdzie bywa się artystą. W kinie artystą jest reżyser, a aktor to lepiej lub gorzej sfotografowany przedmiot. Dlatego właśnie teatr daje mi najwięcej satysfakcji.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Słowo Ludu”, 3 lipca 1998

„Farsa wymaga wielkiej precyzji. Niektórzy złośliwi mówią, że aby wyreżyserować farsę, trzeba precyzyjnie zgrać zamykanie i otwieranie drzwi. W farsie nie ma miejsca na rozgrywanie emocji. Ważne jest tempo.”

Renata Dancewicz (1969) aktorka polska

Źródło: Marek Pałka, Nie znoszę rywalizacji, „Dziennik Zachodni”, 27 czerwca 2007 http://www.dziennikteatralny.pl/artykuly/nie-znosze-rywalizacji.html

Tematy

Piotr Ratajczak 2

Podobne cytaty

Pokrewne tematy