„Szumi las…
Ma czas.”

„Szumi las, płynie czas, słowa płyną
Choć są miną i pchną w obłoki płyną
Pod peleryną prawdy nie całkiem zmokną
Choć na początku i końcu jest samotność
Żeby dotknąć i poczuć, że sens
Doprawdy jest, liczy się gest po sam kres.”

„Płonie ognisko i szumią knieje
Drużynowy, jest wśród nas
Opowiada starodawne dzieje
Bohaterski wskrzesza czas.

O rycerstwie, spod kresowych stanic
O obrońcach naszych polskich granic
A ponad nami wiatr szumny wieje
I dębowy huczy las.”

„Słowa staniały. Rozmnożyły się, ale straciły na wartości. Są wszędzie. Jest ich dużo. Mrowią się, kłębią, dręczą jak chmary natarczywych much. Ogłuszają. Tęsknimy więc za ciszą. Za milczeniem. Za wędrówką przez pola. Przez łąki. Przez las, który szumi, nie plecie, nie tokuje.”

„Nie czas żałować róż, gdy płoną lasy.”

„Kto nie zbłądził w lesie, ten nie poznał lasu –
Las to otchłań bezdenna, kędy istot tłumy,
Żyją, tak zasłuchane w głuche sosen szumy,
Jak duchy zapatrzone w ślepe oko czasu.”

„Nie trzymaj się wiecznie na drodze publicznej. Od czasu do czasu zostawiaj utarty szlak i zanurz się w lesie.”

„Szliśmy ponad.
Choć obrywały się
Nawisy i kamienie.
Szliśmy ponad lasem,
Szliśmy ponad czasem.”

„Zobaczyć świat w ziarenku piasku,
Niebiosa w jednym kwiecie z lasu.
W ściśniętej dłoni zamknąć bezmiar,
W godzinie – nieskończoność czasu.”

„, Samotność jest dzika
Niczym zwierzęta w lesie,
Jesteś sam, czasem podążasz za innymi
A na koniec i tak umiera samotnie".”