„Jak długo się żyje, trzeba się wszystkim interesować – mawiała – inaczej nie ma różnicy między żywymi a umarłymi.”

„Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.”

„Bóg nie jest Bogiem umarłych, ale żywych. Wszyscy dla Niego żyją.”

„Różnica koloru stanowi tylko fizyczny objaw różnicy między dwiema nie dającymi się pogodzić drogami życia, między barbarzyństwem a cywilizacją, między pogaństwem a chrześcijaństwem, wreszcie między przygniatającą przewagą liczbową z jednej strony a niewielką ilością z drugiej strony…”

„Rozmawiałem długo z inteligentnym wodzem bolszewików. Pytałem się, jak można potwarzać naukę, która uczyła kochać bliźniego? Powiedział mi:
„My wybaczamy tylko bogom umarłym, Chrystus jest żywym Bogiem”.
Tak! Chrystus jest żywym Bogiem.”

„Nikt zaś z nas nie żyje dla siebie i nikt nie umiera dla siebie: jeżeli bowiem żyjemy, żyjemy dla Pana; jeżeli zaś umieramy, umieramy dla Pana. I w życiu więc i w śmierci należymy do Pana. Po to bowiem Chrystus umarł i powrócił do życia, by zapanować tak nad umarłymi, jak nad żywymi.”

„Skoro żywi nie umieją korzystać z życia, jak umarli mieliby korzystać ze śmierci? (Andrzej Coryell)”

„Nie lękajmy się umarłych. To żywi są dla nas zagrożeniem.”

„Wszyscy umrzemy, każdy inaczej wyobraża sobie ten moment, a ja wiem, że nie będzie przedpiekła.”

„Zwykle, jak coś w życiu robiłam, to robiłam do upadłego. Jak leżałam brzuchem do góry, to leżałam tak długo, jak mogłam. Tylko to „leżenie” dla mnie jest możliwe między jedną a drugą pracą. Jest w tym jakiś porządek. Zawód aktorki wybrałam z konkretnych powodów; zawsze interesował mnie człowiek, jego psychika i emocje, to zainteresowanie mieściło się gdzieś pomiędzy psychiatrią a psychologią. Z tego też względu przede wszystkim interesowały mnie role wymagające dogłębnego prześwietlenia człowieka. Lubię też śpiewać mądre teksty, chcę być ich jakimś przekazicielem. Pracę społeczną mogę zaś podejmować tylko dzięki wykonywanemu aktorstwu.”