„Czy to zrobisz, czy nie zrobisz, będziesz i tego, i tego żałował.”

Źródło: Albo, albo, PWN, Warszawa 1982, s. 41.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 14 października 2022. Historia
Tematy
zrobienie
Søren Kierkegaard Fotografia
Søren Kierkegaard 72
duński teolog i filozof 1813–1855

Podobne cytaty

Jackson Browne Fotografia
James Hetfield Fotografia
Ann-Marie MacDonald Fotografia
Adolf Eichmann Fotografia

„Nie zgrzeszyłem. Jestem niewinny przed obliczem Pańskim. Nie zrobiłem tego (co mu zarzucano). Nie zrobiłem niczego złego. Nie żałuję.”

Adolf Eichmann (1906–1962) niemiecki funkcjonariusz nazistowski, zbrodniarz wojenny

Źródło: William L. Hull, The struggle for a soul, Nowy Jork 1963.

Gienrich Jagoda Fotografia

„Bardzo żałuję, że wtedy, kiedy mogłem to zrobić, wszystkich was nie rozstrzelałem.”

Gienrich Jagoda (1891–1938) radziecki funkcjonariusz policji politycznej

wypowiedziane do Andrieja Wyszyńskiego, prokuratora generalnego ZSRR w marcu 1938 w trakcie „procesu 21”, gdzie Jagoda był oskarżonym.

To tłumaczenie czeka na recenzję. Czy to jest poprawne?
Søren Kierkegaard Fotografia
Irena Sendlerowa Fotografia

„Żałuję tylko jednej rzeczy – mogłam zrobić więcej. To uczucie żalu będzie mi towarzyszyć aż do momentu śmierci.”

Irena Sendlerowa (1910–2008) polska działaczka społeczna, uczestniczka akcji pomocy Żydom w czasie II wojny światowej

Źródło: wywiad Marka Haltera, „Haarec”, 1995 http://wyborcza.pl/1,76842,5207057,Irena_Sendlerowa___przeglad_prasy_zagranicznej.html#ixzz1Fv0zulhA

Paul Allender Fotografia

„Nie żałuję decyzji o opuszczeniu Cradle Of Filth w 1996 roku, bo to było coś, co musiałem wtedy zrobić. Po prostu nie zgadzałem się z pewnymi zasadami obowiązującymi wówczas w zespole. Nie miałem zamiaru wracać. Jeśli o mnie chodzi, byłem zdecydowany.”

Paul Allender (1970)

Źródło: Wywiad z CRADLE OF FILTH (Paul Allender), limiter.com.pl, 26 marca 2013 http://limiter.com.pl/index.php/wywiady/3910-wywiad-z-cradle-of-filth-paul-allender

John Steinbeck Fotografia

„Czy nigdy nie będę szczęśliwy? Co mam zrobić, żeby być?”

Chciał sobie przypomnieć, czy kiedyś już w życiu odczuwał prawdziwą radość. Stanęły mu przed oczami zapomniane fragmenty przeszłości: bardzo wczesny chłodny poranek, słońce wstaje zza gór, po błotnistej drodze skaczą małe szare ptaszki. Nie miał wtedy żadnego specjalnego powodu do radości, ale ją czuł.
Albo to: wieczór, koń o lśniącej sierści ociera swą piękną szyję o płot, słychać nawoływanie przepiórek, gdzieś, skądś kapie woda. Aż zaczął szybciej oddychać w podnieceniu, kiedy sobie to przypomniał.
I jeszcze: jedzie starym wozem drabiniastym ze swoją kuzynką. Była starsza od niego, nie pamięta, jak wyglądała. Koń spłoszył się i szarpnął, ona upadła na niego i podnosząc się oparła rękę na jego nodze. Ogarnęła go rozkosz, czuł ją w brzuchu, uderzyła mu do głowy, aż do mózgu, aż do bólu.
I to: jest o północy w wielkiej ciemnej katedrze, ostry barbarzyński zapach żywicy kręci mu w nosie. Trzyma w ręku małą świeczkę przewiązaną białą jedwabną kokardą. Senny szmer odprawianej przed wielkim ołtarzem mszy nadpływa z oddali i usypia go słodko.
Mięśnie Juana rozluźniły się. Zasypiał na słomie w opuszczonej stodole. Nieśmiałe myszy wyczuły, że śpi, wyszły spod słomy, zaczęły się bawić i krzątać, i deszcz poszeptywał cicho na dachu
Autobus do San Juan

Pokrewne tematy