„Miłość koi niedole i budzi w nas dzielność. Jest wezgłowiem smutku i skrzydłem męstwa.”

„Miłość jest skrzydłem, które Ten dał człowiekowi, aby ten mógł wzlecieć do Niego.”

„Miłość nawet wśród swoich smutków sama w sobie jest pociechą.”

„Rozkazy w miłości nie budzą sprzeciwu. Gdy budzą – to już nie miłość.”

„Jeżeli chodzi o miłość, liczy się wiara we własną miłość, w jej zdolność budzenia miłości u innych i w jej trwałość.”

„Smutek jest nienasycony. Żywi się tobą na jawie i we śnie, czy walczysz z nim, czy się poddajesz. Zupełnie jak rak. Pewnego ranka budzisz się i okazuje się nagle, że pochłonął już wszystkie inne uczucia – radość, zazdrość, chciwość, nawet miłość. Zostajesz sam ze swoim smutkiem, zupełnie bezbronny. A on ma cię w swojej władzy.”

„Samoobrona traci intelektualne skrzydło.”

„Niektórzy rodzą się przeznaczeni żyć w straszliwym smutku i zwanej tragedii. Tylko miłość wielka, większa od ich przeznaczenia, może ich uratować.”

„Radość w czystej postaci nie istnieje, musi być pomieszana ze smutkiem, tak jak prawda blisko sąsiaduje z kłamstwem, a miłość z nienawiścią.”

„Miłość Boga jest wtedy czysta, kiedy równą wdzięczność budzi w nas i radość, i cierpienie.”