„Dźwiga nas ziemia, unosi powietrze (…)”

„Uwolniliśmy demony, toteż unoszą się dziś w powietrzu, którym oddychamy.”

„Cztery korzenie wszystkich rzeczy: ogień, powietrze, woda i ziemia.”

„Nie wyobrażam sobie, że w Warszawie przeprowadzę się do apartamentowca. Bo jednak fajnie jest, gdy dom ma duszę. Nie trzeba do końca znać jego historii, tajemnica unosi się w powietrzu.”

„O czwartej nad ranem noc powoli unosi czarny tyłek, jakby obżarta wstawała od stołu i szła spać. Powietrze jest jak zimny atrament, spływa asfaltowymi drogami, rozlewa się i krzepnie w czarne jeziora.”

„…) pod tymi drzewami, siedząc na tej trawie,
doznała pierwszego pocałunku z mężczyzną,
kobieta myśli, że w tym powietrzu jeszcze unoszą się
ich oddechy z tamtego spotkania,
może te oddechy tworzą duszę pierwszego pocałunku,
i ta dusza wciąż żyje tu, między drzewami (…”

„Tłum to dziwne zwierzę o tysiącu głów i jednym sercu. Jeśli uda się podbić to serce, wytwarza się w powietrzu aura, która unosi mnie do nieba. Jednak bywa, że coś się nie udaje, i wtedy klęska jest bolesna. Gdy walczę o uwagę widzów, czuję niesłychany przypływ adrenaliny.”

„Trawnik został zamieniony w obóz wojskowy, z kuchnią polową, ogniskami i namiotami. Co najmniej pięciuset żołnierzy Armii Ludowo-Wyzwoleńczej zaanektowało na swoje potrzeby dosłownie każdy skrawek zieleni. W nieruchomym powietrzu poranka unosiły się cieniutkie smużki ogniskowego dymu.”

„Kontrastem dla wody jest ogień, ziemia i powietrze. Taką klasyfikacje ustalono straszliwie dawno – wtedy, kiedy ludzie nie umieli się doliczyć wszystkich żywiołów, bo – o dziwo – jest ich o jeden więcej. Piątym żywiołem jest ludzka zdolność fantazjowania.”

„Artysta się obraził: życie, powiada, jak szumiące wino, krąży w żyłach tej pijanej kurwy, leżącej na liściach, jedną ręką chwyciła tego młodego człowieka, drugą wtłacza w paszczę winogrono, a motyl Psychy unosi się w powietrzu. Te hurysy anielskie mają dusze, to te właśnie Byron kochał po europejsku.”