„Ponoś ofiary, abyś sam nie stał się ofiarą.”

„Każdy musi ponosić ofiary, jeśli chce osiągnąć to, czego pragnie.”

„Ofiary można ponosić dla idei, ale nigdy jeden człowiek dla drugiego. To się mści.”

„Twój nos się nie spodobał (tj. stałeś się ofiarą kaprysu).”

„Zagrożenie moralne nie polega na tym, że moglibyśmy stać się ofiarą, lecz na tym, że mogli byśmy stać się sprawcą lub gapiem.”

„Największa ofiara – to ofiara z własnej woli.”

„Jeśli uznajemy Anetę Krawczyk za ofiarę, to przede wszystkim jest ona ofiarą sposobu, w jaki została wychowana. Ofiarą braku zasad.”

„Dżdżownica staje się najczęściej ofiarą słońca, które może ją wysuszyć albo ogrodowej łopaty, która ją przebije. Człowiek może stać się ofiarą prawie wszystkiego: idei, religii, kultury, prawa, własnego partnera, wreszcie… samego siebie.”

„Boże Ciało przemawia do mnie językiem ofiary. Uczy mnie zapomnianego już w znacznej mierze języka ofiary i wyrzeczenia. Ten język jest trudny, ale niezbędny. Bez języka ofiary bowiem nie możemy zbudować żadnej wielkiej rzeczy. Bez języka ofiary i wyrzeczenia nie ma studiów. Studenci i maturzyści dobrze o tym wiedzą. Bez języka wyrzeczenia i ofiary nie ma dobrej miłości. W miłość prawdziwą wpisane jest wyrzeczenie. Bez języka wyrzeczenia i ofiary nie ma rodziny. Bez języka wyrzeczenia i ofiary nie ma dziecka. Wy, rodzice, dobrze o tym wiecie. Wielkich rzeczy nie ma bez ofiar. Bez języka wyrzeczenia i ofiary nie będzie pięknej Ojczyzny – Polski. Pięknych i samorządnych miast, gmin, województw, też nie będzie, bez ofiary i wyrzeczenia. Nasze miasta, urzędy, instytucje, szkoły, szpitale wymagają służby i ofiary. Służby i ofiary! Nie sprawowania władzy, czy piastowania urzędu!”

„Dorośli chłopcy noszą w sercu ból i gniew, bo pozostawieni sam na sam z agresywną i seksualnie zaniedbaną matką stali się jej uwiedzioną ofiarą!”