„Wszelki zysk ze wzrostu gospodarczego trafiał do jednego procentu najbogatszych – którzy właśnie dlatego, że są tacy bogaci, wydają nie więcej niż połowę tego, co dostają.(…) Zarobki wielkiej amerykańskiej klasy średniej napędzały wielką ekspansję Ameryki przez trzy dekady po II wojnie światowej. Relatywny brak ich zarobków w ostatnich latach sprzyja wielkiemu upadkowi Ameryki. Począwszy od około roku 1980, globalizacja i automatyzacja zaczęły wywierać odgórną presję na przeciętne płace. Pracodawcy zaczęli zwalczać związki zawodowe, żeby uzyskać większe dochody. Coraz bardziej zderegulowane rynki finansowe zaczęły przejmować gospodarkę realną. W efekcie przyrost płac w większości gospodarstw domowych był wolniejszy.”

— Robert Reich

Źródło: Dlaczego gospodarka nie może wrzucić drugiego biegu?, krytykapolityczna.pl, 16 czerwca 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/ReichDlaczegogospodarkaniemozewrzucicdrugiegobiegu/menuid-1.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

wojna , wzrost , dochód , związek , klasa , pracodawca , gospodarka , rynek , zysk , efekt , brak , większość , bogaty , wielki , wywieranie , uzyskanie , przyrost , zwalczanie , zarobek , dekada , presja , ekspansja , połowa , upadek , procent

Robert Reich 10

1946

Podobne cytaty

„Podatki dla najzamożniejszych wynosiły przynajmniej 70 procent aż do roku 1981. Efekt: do roku 1957 górny jeden procent Amerykanów przejmował tylko 10,1 procent całkowitego dochodu. Większość reszty trafiała do rosnącej klasy średniej, której członkowie napędzali największy boom gospodarczy w historii świata.(…) Nie przyspieszymy, dopóki klasa średnia nie odzyska siły przetargowej, którą miała w pierwszych trzech dekadach po II wojnie światowej, aby domagać się dużo większe udziału w owocach wzrostu gospodarczego.”

Robert Reich (1946)

„Cofaliśmy się przez ostatnie 30 lat. Bogaci biznesmeni tacy jak ja, nie stwarzają miejsc pracy. One są raczej konsekwencją systemu ekonomicznego w którym pętla sprzężenia zwrotnego była pobudzana przez konsumentów z klasy średniej – a kiedy oni mają się świetnie, biznesy rosną, zwiększają zatrudnienie i przynoszą zysk właścicielom. Dlatego opodatkowanie bogatych, by finansować inwestycje, przynosi korzyści wszystkim. To wielki interes zarówno dla klasy średniej, jak i dla bogatych.”

Nick Hanauer (1959)

We’ve had it backward for the last 30 years. Rich businesspeople like me don’t create jobs. Rather they are a consequence of an ecosystemic feedback loop animated by middle-class consumers, and when they thrive, businesses grow and hire, and owners profit. That’s why taxing the rich to pay for investments that benefit all is a great deal for both the middle class and the rich. (ang.)
Źródło: Jim Tankersley, Too Hot for TED: Income Inequality, nationaljournal.com, 16 maja 2012 http://nationaljournal.com/features/restoration-calls/too-hot-for-ted-income-inequality-20120516

„O dwóch dekad amerykańska klasa średnia jest w ciągłym kryzysie. Dziś to Europa tworzy lepsze warunki dla klasy średniej od Ameryki. Sen o klasie średniej to już teraz wasz sen, nie nasz.(…)
Pokazują to statystyki. W Europie działa więcej firm typu small business, a pracuje w nich dwie trzecie zatrudnionych w populacji, w Ameryce – tylko połowa. W dodatku te europejskie miejsca pracy są przeważnie oceniane przez pracowników jako bezpieczne, czyli dające stabilność zatrudnienia. Kondycja przeciętnej europejskiej małej firmy jest po prostu lepsza niż amerykańskiej.”

Steven Hill (1958)

Źródło: wywiad Wojciecha Orlińskiego, Europa daje kopa, „Gazeta Wyborcza”, 23–25 kwietnia 2011.

„Zarobki ludzi takich jak ja są setki czy tysiące razy większe od zarobków przeciętnych Amerykanów, ale przecież nie kupujemy z tego powodu sto czy tysiąc razy więcej samochodów. (…)
Gdyby przeciętni Amerykanie nadal mieli taki sam udział w bogactwie kraju jak w 1980 roku, ich zarobki wzrosłyby o 25 proc., (…) Gdzie byłaby dzisiaj gospodarka, jeśli ówczesna koniunktura to nie był przypadek?”

Nick Hanauer (1959)

The annual earnings of people like me are hundreds, if not thousands, of times greater than those of the median American, but we don’t buy hundreds or thousands of times more stuff. (…) If the typical American family still got today the same share of income they earned in 1980, they would earn about 25%, (…) Where would the economy be if that were the case? (ang.)
Źródło: Jim Tankersley, The Inequality Speech That TED Won’t Show You, nationaljournal.com, 16 maja 2012 http://roundtable.nationaljournal.com/2012/05/the-inequality-speech-that-ted-wont-show-you.php

„Nasi kupcy skarżą się często na wysokie płace w Wielkiej Brytanii jako na przyczynę faktu, że ich towary nie wytrzymują konkurencji na rynkach zagranicznych, nie wspominają natomiast ani słowa o wysokich zyskach z kapitału. Skarżą się na wygórowane zarobki innych ludzi, ale nic nie mówią o zarobkach własnych.”

Adam Smith (1723–1790) brytyjski myśliciel

Our merchants and master manufacturers complain much of the bad effects of high wages in raising the price, and thereby lessening the sale of their goods both at home and abroad. They say nothing concerning the bad effects of high profits. They are silent with regard to the pernicious effects of their own gains. They complain only of those of other people. (ang.)
Badania nad naturą i przyczynami bogactwa narodów
Źródło: Księga I, rozdz. IX

„Wyższe podatki dla najbogatszych mogą sfinansować więcej inwestycji w infrastrukturę, edukację i opiekę zdrowotną, które są niezbędne dla zapewnienia produktywnej siły roboczej oraz ekonomicznych perspektyw klasy średniej. Wyższe podatki dla najbogatszych pozwalają również na obniżenie podatków na niższym szczeblu – potencjalnie przywracając wystarczającą ilość siły nabywczej klasy średniej, aby dało się utrzymać wzrost gospodarczy.”

Robert Reich (1946)

Źródło: Sprawiedliwa ekonomia i wzrost, krytykapolityczna.pl, 20 kwietnia 2012 http://www.krytykapolityczna.pl/Opinie/ReichSprawiedliwaekonomiaiwzrost/menuid-197.html

„Jako część wojny przeciw bogatym i wielkim… Następnym będzie Umberto.”

Luigi Lucheni (1873–1910) anarchista włoski

zapytany o motywy swego zamachu.
Źródło: Grzegorz Jaszuński, Ostatni monarchowie, op. cit., s. 162.

„W latach 50. i 60.(…) szef firmy zarabiał około 20 razy więcej niż zwykły pracownik. Dzisiaj w 100 największych przedsiębiorstwach w USA średnia wynagrodzeń szefów zarządu wynosi 320 razy więcej niż zarobki przeciętnego Amerykanina. Wówczas uznano by to za całkowicie nieprzyzwoite, wręcz za prowokację.”

Wolfgang Streeck (1946)

Źródło: rozmowa Piotra Burasa, Ulica zmieni świat, „Gazeta Wyborcza”, 5–6 maja 2012.

„Przepaść pomiędzy bogatymi i biednymi jest większa niż kiedykolwiek przedtem: wygląda na to, że orędownicy wzrostu gospodarczego zapomnieli o biednych, aby przynieść korzyść bogatym.”

Ogjen Trinlej Dordże (1985) dominicki poeta

Źródło: Buddyzm ekologiczny – na ścieżce współczucia i pustki, ekobuddyzm.pl http://ekobuddyzm.pl/2012/04/j-s-xvii-gjallang-karmapa-buddyzm-ekologiczny-na-sciezce-wspolczucia-i-pustki/

„Uważam, że nie należy innym zabierać, aby podnosić. I w związku z tym państwo nawet nie tak bogate jak Polska stać na wysokie zarobki prezydenta, premiera i ministrów.”

Hanna Gronkiewicz-Waltz (1952) polska ekonomistka, prezes NBP

Źródło: Radio Zet

Tematy

Robert Reich 10

Podobne cytaty

Pokrewne tematy