„Często świadkom, zwłaszcza jeśli są w szoku, wydaje się, że widzieli coś niezwykłego. Podobnie jest, gdy się patrzy na tkaninę z kwiecistym wzorem: wydaje się, że widać na niej twarze.”

„Gdy otworzysz oczy wydaje ci się już, że widzisz.”

„A tu widzą państwo: klapa. Twarze Japończyków, na których niejednokrotnie nie widać specjalnych uczuć, teraz pokazywały jednoznacznie…”

„Trzeba by mieć twarz z gipsu, żeby nie było widać zmarszczek. Uśmiechamy się, płaczemy, cierpimy, a wszystko to potem widać na twarzy, i to jest piękne.”

„Gdy kobieta już dostatecznie długo była naga, patrzy się znowu na jej twarz.”

„To nieprawda, że obcowanie z młodzieżą odmładza. Po kilku godzinach patrzenia na młode, gładkie twarze, wydaję się sobie dopiero stara i brzydka.”

„Wyobraź sobie, że nie żyjesz, ale jesteś jeszcze wrażliwy na bodźce. Widzisz i rozumujesz, ale poza tym jesteś martwy. Tylko patrzysz. Rozpoznajesz przedmioty, ale nie żyjesz. Człowiek może umrzeć i mimo to dalej egzystować. Czasem bywa tak, że to co widać w oczach jakiegoś człowieka, umarło, kiedy ten ktoś był dzieckiem. To coś jest martwe, ale wciąż patrzy. Spogląda na ciebie nie tylko puste ciało, ale jeszcze coś, co w nim jest, coś, co umarło, ale jeszcze patrzy. Patrzy i nie może przestać.”

„Muszę widzieć twarz człowieka, z którym rozmawiam. To tak jak z dyrygowaniem, nie wyobrażam sobie, bym miał dyrygować na odległość za pomocą kamery. Muszę widzieć muzyka, słyszeć jego oddech, zobaczyć, jak układa się frak, suknia, grymas na twarzy, czuć atmosferę sali i skrzypienie instrumentów. Kiedy muzyk nie patrzy na dyrygenta, jest to krępujące i niepokojące.”

„Po twarzy Mljakowa widać, że chłopak się zapiął.”

„Wydaje się rzeczą dziwną widzieć w sercu kobiety coś silniejszego i gorętszego nad miłość dla mężczyzny.”