„Każdy człowiek tutaj ma coś swojego, coś, co jest najbardziej OSTATECZNE i najważniejsze, coś, co pomaga żyć, czepiać się tego życia, odbieranego nam tak usilnie i z takim uporem. Jeśli dla Zamiatina tym ostatecznym była liturgia Jana Złotoustego, to moją wartością „ostateczną” były wiersze.”

„Jak długo się żyje, nic nie jest ostateczne.”

„Ostateczną instancją dla człowieka jest człowiek, nie zaś żadna wartość absolutna.”

„Bo człowiek jest najsilniejszy wtedy, gdy stacza swoją ostateczną bitwę.”

„W ostatecznym rachunku, Nafaiu, każdy człowiek może przekonać jedynie samego siebie.”

„W książce, tak jak w życiu, rzadko cokolwiek zamyka się w sposób jednoznacznie ostateczny.”

„W miłości płciowej prawdziwie rozumianej, boski byt zyskuje możliwość swego ostatecznego ucieleśnienia w indywidualnym życiu człowieka.”

„Wszystko jest tymczasowe i wszystko można kupić. Człowiek jest towarem jak inne, z ostatecznym terminem sprzedaży.”

„Życie składa się z kompromisów, a to, co zrobiłeś, jest mało ważne w ostatecznym rozrachunku.”

„Ostatecznie czym jest nadzieja? Bezsilnym buntem przeciw rozpaczy. Kto twierdzi, że nie można żyć bez nadziei, twierdzi po prostu, że nie można żyć bez nieustannego buntu.”