„Cóż, w każdym razie jestem jednym z pięciu najlepszych autorów tekstów, których wydała angielska muzyka powojenna.”

„Na scenie gram postać stworzoną przez autora i mówię cudzym tekstem. A tutaj jestem naprawdę sobą i mówię własnym głosem.”

„(…) jestem empirystą. Naprawdę coś wiem o tekście dopiero po czytaniu na głos, z podziałem na role. Kiedy już go słyszę i widzę. Wtedy mam coś do powiedzenia autorowi. Tak jak aktorzy.”

„Jestem bardzo emocjonalną osobą, a mój talent przelewa emocje na papier. To jest coś, co po prostu potrafię. Ludzie mogą nie wierzyć, że ja byłam autorką tekstów, ale tak jest naprawdę.”

„(…) autorzy uwielbiają mówić o swoich tekstach. Nie cierpią tylko pytania „o czym to jest.””

„Jestem za zwięzłością. Jeżeli o czymś można napisać w dziesięciu słowach, to najlepiej wykorzystać pięć. Jako autor mam skrzywienie historyka-analityka. Źle się czuję, jeśli na interesujący mnie temat nie przeczytam wszystkiego.”

„Pięć mizernych orgazmów – utwór, skomponowany jako bezpośrednia odpowiedź na Poemat ekstaza Skriabina. Mimo całej paradoksalności tego porównania, jest w nim oczywista idea.
Niejaki koncert na fortepian z orkiestrą jest napisany w stylu koncertu fałszywego, koncertu-iluzji, kiedy oczekiwania słuchacza za każdym razem kończą się pustką. Temat oszustwa i falsyfikacji w rozmaitych formach w ogóle jest charakterystyczny dla tego autora.
Średnia Symfonia w sześciu częściach z tekstem tego samego autora – to duże, skrajnie wątpliwe dzieło, kończące się olbrzymim kanonem, gdzie trzej wokaliści śpiewają jeden po drugim ten sam tekst, opóźniając się o 81 taktów. Tekst jest pełen największej zadumy i dlatego osiąga poziom całkowitego absurdu; według koncepcji Autora powinien stopniowo odwrócić całą uwagę od symfonii, a także od całego waszego życia.
– Czy wyczerpuje to treść płyty? Trudno powiedzieć, chyba nie.”

„Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby, lecz cóż to jest dla tak wielu?”

„Autor powinien umrzeć po napisaniu powieści, by nie stawać na drodze, którą ma przed sobą tekst.”

„Dla mnie pisanie tekstów jest bardzo ważne. Nie chcę wyjść na scenę i śpiewać teksty innych autorów. Chcę czuć, że to ja je napisałam, że to właśnie, a nie co innego, chciałam przekazać.”