„Tak bardzo boimy się mówić o śmierci, że pozwalamy ludziom umierać po cichu. Powinno się o tym mówić publicznie.”

„Z człowiekiem, który publicznie mówi takie rzeczy, nie można i nie powinno się prowadzić żadnych rozmów politycznych.”

„Ludzie mówią o zabijaniu czasu, a to czas ich po cichu zabija.”

„Boimy się nie śmierci, ale wyobrażenia, jakie o niej mamy.”

„W każdej sekundzie umierają dzieci i niewinni ludzie. Śmierć nie lubi sentymentów. Ludzie z pokorą znoszą śmierć bliskich, mówiąc, że Bóg wzywa do siebie tych, których kocha!”

„My się śmierci nie boimy, ciebie nam żal.”

„Patrząc na ciemność lub śmierć, boimy się nieznanego – niczego więcej.”

„Proszę o wyrozumiałość. Jestem bardzo skrępowany, gdy publicznie mam mówić o harcerstwie. Uważam, że harcerstwo się praktykuje stosownie do czasu, miejsca i szczególnie wieku, a nie o nim rozprawia, podobnie jak o ideałach i wartościach nie powinno się wiele mówić tylko im służyć.”

„Czy ten ptak kala gniazdo, co je kala,
Czy ten, co mówić o tym nie pozwala?”

„Scyniczałem zupełnie, nawet wrogom pozwalam dobrze o mnie mówić.”