„Nikt mnie nie kocha do końca. Rozstania są bardzo bolesne. Cały jestem w bliznach.”

„Jakże dziwne jest serce ludzkie! Gdy nie ma kogo kochać, tęskni; gdy długo jedną rzecz kocha, tęskni; gdy się z kochaną istotą rozstanie, znowu tęskni.”

„A teraz coś śni,
równoległość blizn
się śni, i spowija
w ranę.
Ja jestem na tak,
w jakimś sensie
z tobą
na zawsze.”

„Młodzi ludzie, których znam, mają coraz większą tendencję do naskórkowości. A w związku z tym, że świat również postrzega nas naskórkowo, coś dzieje się ze współczesnym człowiekiem. Ludzie boją się wchodzić w głębsze relacje, bo każde rozstanie generuje głębsze blizny. Bezpieczniejsze jest poruszanie się po powierzchni. Głębiej boli bardziej.”

„Chciałbym wierzyć, że „my” to coś więcej
Niż upadki, klęski i szpetne blizny.
Dom często to klatka, jedyną kobietą,
Która kocha okazała się matka.”

„Charaktery są logiczne zawsze. Kto umie kochać, kocha, kto jest złym, musi nim być do końca.”

„Nie ma bohaterów jednowymiarowych. Nikt nie jest do końca dobry, ani do końca zły. To właśnie jest ciekawe i to trzeba pokazywać. Takie role są najciekawsze.”

„Kocham i jestem kochany, więc jestem.”

„Nie ma takiego człowieka, który by nie kochał, ale cała rzecz w tym, co kocha.”

„Nie ma sensu płakać, jeśli nikt cię nie kocha. Bo nikt nie przyjdzie.”