„[Przecinki] mają być tam, gdzie przy czytaniu bierze się wdech.”

„Śmierć jest przecinkiem w zdaniu Twego losu”

„Kto ma większą pojemność płuc, stawia mniej przecinków?”

„Patrz, jak może takie piękne zdanie żyć z takim przecinkiem?”

„Arcydzieło było już stworzone, gotowe. Kiedy się dalej tworzy arcydzieło, które już zostało stworzone, nie czyni się go większym arcydziełem, ale się je niweczy. Trawi się resztę życia na zmienianiu średników na przecinki, a przecinków na średniki.”

„Jest niewielu, którzy z księgi przyrody czytają i biorą dla siebie pokarm żywota.”

„Sąsiad mówi: „Panie, przecież to wszystko dostało zero koma przecinek.””

„Kobiety cierpią, my działamy; my jesteśmy, one zostaną; my tworzymy, one są chaosem, z którego powstać może wszystko; one pokładają nadzieję, my spełniamy; one pragną, my wysłuchujemy. Kobieta jest przecinkiem, mężczyzna kropką: tutaj wiesz, gdzie jesteś, tam – czytaj dalej.”

„Auuu. Bolało go gardło.
Oooj. Bolał go brzuch.
Uuuch. Bolała go głowa.
Hurra! Był chory!
Jaki zatem program?
Matma czy Maksio Mutant?
Czytanie czy czatowanie?
Testy czy tosty?
Przecinki czy przyjemności?
Hmmmm, myślał Koszmarny Karolek. Wybór był prosty.”

„Pracowałem cały ranek nad korektą jednego z mych wierszy i wykreśliłem przecinek. Po południu wstawiłem go z powrotem.”