„Widzieć jasno to zarazem poezja, proroctwo i religia.”

„Widzę to jasno na białym.”

„Teraz rozumiem. Przez mur do jasno oświetlonych tawern, żeby pić, śpiewać i recytować poezję.
- Prawie zgadłeś… Z wyjątkiem tych śpiewów i recytacji.”

„Nieszczęście tworzy najpierw poezję, potem filozofię, a po chwili religię.”

„Całe to gówno z voodoo – powtórzyłem, wcale nie tak pod wrażeniem jak udawałem. Ja by tego nie zamaskować religia pozostaje religią, a jak mawiała Quell, zaabsorbowanie sprawami innego świata jasno sygnalizuje nieumiejętność radzenia sobie z tym.”

„Podobno
widział ktoś
nad olchą wód
Różę w ciemności
z krowami polskiej poezji.”

„Nie widzę wpływu mojej pracy dziennikarskiej na poezję i odwrotnie. Są w moim umyśle dwoma oddzielnymi pudełkami. Nie mieszam ich. Nie uprawiam poezji politycznej. Staram się pisać o rzeczach uniwersalnych, ludzkich emocjach, które są wszędzie są takie same.”

„Ogólnie rzecz biorąc, tajemniczość, cuda i proroctwa to dodatki, przynależne raczej do świata religijnych baśni, niż do prawdziwej religii. To dzięki nim różne efektowne szalbierstwa stały się znane na całym świecie, a religia przekształciła się w działalność zawodową. Powodzenie jednego oszusta zachęcało kolejnych, a ich wszystkich od wyrzutów sumienia chroniło kojące przekonanie, że dopuszczając się pobożnych oszustw czynią wiele dobrego.”

„Namiętność sprawia, że nie widzimy jasno. Żonę wybieraj trzeźwo i z rozwagą, kiedy cię nie dręczy niecierpliwa żądza. Ludzie się wiążą małżeństwem w najgorszym momencie – kiedy płoną.”

„Religia jest jak świeca umieszczona w kolorowej latarni. Widzimy różnobarwne światło, ale świeca w środku jest ta sama.”