„Kiedy wracam do Irlandii, kumple wypytują mnie o różne aktorki, z którymi grałem, a ja muszę im tłumaczyć, że są piękniejsze na ekranie niż w rzeczywistości. Bez makijazu i retuszu nie różnią się od przeciętnych kobiet.”

„Lubię grać kobiety, które w swym życiu muszą scalać różne, sprzeczne nawzajem rzeczy.”

„Ciało jest narzędziem aktorki, a ja nie widzę niczego złego w tym, by je wykorzystywać na ekranie, jeśli tego wymaga scenariusz. Nie wstydzę się swoich kształtów. Mój ojciec zawsze mi powtarzał: „Moniko jesteś piękną dziewczyną i nie musisz tego ukrywać.””

„(…) widzowie mają zobaczyć na ekranie nie Charlize Theron, tylko postać, którą gram. Na tym polega moja praca. Aktor w rękach reżysera jest jak czysta karta, którą trzeba zapełnić treścią. Jeśli więc na przykład gram policjantkę, to muszę wyglądać i zachowywać się jak policjantka. Inaczej bohaterka nie byłaby wiarygodna. Wszystko zależy od tego, co jest napisane w scenariuszu.(…) Nigdy nie obdarzam swoich postaci własnymi cechami. Nie chcę. Nawet jeśli nie zawsze zgadzam się z opiniami czy zachowaniem postaci, którą gram. W czasie pracy jednak kompletnie wchodzę w skórę swojej bohaterki. Gdyby było inaczej, gdybym chciała przekazać na ekranie coś osobistego, to nie byłaby to tak naprawdę rola. Grałabym po prostu samą siebie, a reżyser musiałby zmienić imię postaci na Charlize.”

„Czasem czuję się zdominowana. Ale jednocześnie mam wrażenie, że nasze spotkania wzajemnie nas uruchamiają. Odrzucamy i wyśmiewamy różne nasze pomysły, chociaż nieraz przetworzone do nas wracają. Dobre rozwiązania są tak oczywiste, że nie musimy ich sobie tłumaczyć.”

„W kinie dojrzałe kobiety nie ciekawią twórców. Cała masa aktorek około pięćdziesiątki znika z ekranu.”

„Jestem żywa sceną, po której przechodzą różni aktorzy, grający w różnych sztukach.”

„Aby utrzymać się w lidze, musimy pokonać wszystkie drużyny, a zwłaszcza te, z którymi będziemy grać.”

„Jest jedna rzecz, którą musisz zrozumieć: granica Niewidzialnego przebiega w świecie wiary a nie rzeczywistości.”

„Makijaż – retusz natury.”