„Sztuki zacząłem pisać, gdy byłem dyrektorem Teatru Ochoty, ponieważ brakowało współczesnych dramatów. Graliśmy spektakle o wyborach moralnych, chcieliśmy edukować widownię. Potrzebowaliśmy bohaterów borykających się z trudnymi decyzjami. Pod tym właśnie kątem zacząłem pisać.”

—  Jan Machulski

Źródło: „Życie” 2003, nr 147

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
życie , decyzja , pisanie , dyrektor , wybór , dramat , kąt , grać , współczesny , widownia , bohater , teatr , spektakl
Jan Machulski Fotografia
Jan Machulski 8
aktor polski 1928–2008

Podobne cytaty

Mirosław Kropielnicki Fotografia

„Szekspir był geniuszem. Czasami nie dosięgamy go umysłem, ale czujemy, że pisał jednocześnie o rzeczach najtrudniejszych i najprostszych. Jego bohaterowie są postaciami z krwi i kości. Sztuki, które stworzył, są przez swój specyficzny język trudne. Dlatego ludzie współcześni często nie mogą go zrozumieć. Do tego potrzebny jest bardzo dobry teatr.”

Mirosław Kropielnicki (1965) polski aktor

Źródło: „Gazeta Festiwalowa”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kca.htm

Leonard Cohen Fotografia

„Zacząłem pisać piosenki, bo chciałem zarabiać więcej pieniędzy.”

Leonard Cohen (1934–2016) kanadyjski poeta, piosenkarz

Wywiady
Źródło: „Forum” nr 19/2007, za Der Spiegel

Marcin Czarnik Fotografia

„Kończąc studia wybrałem się na spektakl do jednego z warszawskich teatrów, gdzie właśnie grano sztukę obsadzoną lata temu. Dyrektor teatru szedł ze swoją partnerką i nagle mnie zauważył. Szybko odchodząc powiedział głośno – „chodźmy stąd, bo zaraz studenci zaczną mnie prosić o pracę.””

Marcin Czarnik (1976) polski aktor

Źródło: Niegwiazdorski Marcin Czarnik, październik 2010 http://www.barwyszczescia.pl/wywiady:1497.html

Avril Lavigne Fotografia

„Nie wiedzieli, czy potrafię albo chcę pisać piosenki. Zaczęli więc wciskać mi cudze piosenki, których nie mogłam jednak śpiewać. Powiedziałam „Nieważne, jak dobre są tamte piosenki, ale ja chcę pisać swoje.””

Avril Lavigne (1984) muzyk rockowy, wokalistka
Grzegorz Wilk Fotografia

„Zacząłem poważnie podchodzić do pisania piosenek, gdy okazało się, że niewiele jest takich, które byłyby naprawdę moje i które chciałbym wykonać na koncertach. Pisałem je znacznie wcześniej niż trzy lata, ale bez wiary, że są dobre. Wystarczyło uwierzyć.”

Grzegorz Wilk (1973)

Źródło: Monika Matura, „Znudziło mi się czekanie na dary losu” – wywiad z Grzegorzem Wilkiem, infomusic.pl, 4 maja 2014 https://www.infomusic.pl/wywiad/40629,znudzilo-mi-sie-czekanie-na-dary-losu-wywiad-z-grzegorzem-wilkiem

„Historia opisywana przez nie – indiańskich autorów jest często pełna błędów. Potrzebujemy całej grupy ludzi tworzących literaturę faktu. Łatwiej jest pisać o swoich emocjach, niż o faktach. Już przed laty Indianie zaczęli pisać poezję – „Jestem Indianinem w Gallup i jest mi smutno…” Znamy to od dawna i nadszedł czas, by Indianie zaczęli pisać o technice i naukach społecznych.”

Vine Deloria, Jr. (1933–2005) teolog i prawnik amerykański, działacz na rzecz praw Indian

„Powieści zacząłem pisać wtedy, kiedy nie mogłem nic czytać. Chciałem poczytać coś dobrego, a więc usiadłem i napisałem.”

Andrzej Rodan (1945)

Autobiografia

Monika Rakusa Fotografia

„(…) jeśli chcemy prawdziwej opowieści o nas, musimy sami zacząć pisać. Niemi nie mają racji. Trzeba pamiętać, że wszyscy i zawsze mówimy wyłącznie o sobie. Czy dramat samotności nie na tym właśnie polega? Że wszyscy i wiecznie chcą opowiadać o sobie, a nikt i nigdy nie chce tego wysłuchiwać? To chyba znana myśl?”

Monika Rakusa (1966)

Żona Adama
Źródło: s. 262

Julia Hartwig Fotografia

„Samotność jest w jakimś stopniu przypisana pisarstwu, pisanie jest możliwe tylko w samotności – nie można nagle w tłumie zacząć pisać wiersza.”

Julia Hartwig (1921–2017) poetka polska

Źródło: Błyski, jakich nie było, z Julią Hartwig rozmawia Jarosław Mikołajewski, „Gazeta Wyborcza”, 19 grudnia 2002

„W teatrze kobiety są partnerami. Piszą sztuki, reżyserują, grają, robią scenografię, choreografię, nie ma żadnej różnicy. A jak mi się ktoś podoba – aktorka czy aktor – to umawiam się po pracy.”

Tadeusz Słobodzianek (1955) polski dramaturg, reżyser, krytyk teatralny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 24 czerwca 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/ncda.htm

Pokrewne tematy