„Wszystko ma swoją niewiadomą, nawet to, co jak nam się zdaje, znamy doskonale.”

„To naród pozbawiony charakterystycznych cech narodu. Bezcielesny duch… Odpowiadając na pytanie: Kim są Polacy? Kim są Francuzi? Kim są Szwajcarzy? – wskazujemy na kraj, jego instytucje, parlamenty. Każdy przechodzeń doskonale wie, o co chodzi. Ma paszport. Kiedy zapytamy Żyda, kim jest – udzieli nam długiej odpowiedzi, wyjaśniającej jego istnienie. Wiadomo, że każdy, kto musi tłumaczyć się ze swego życia, staje się podejrzany.”

„Im dane wydarzenie jest bardziej dziwaczne i groteskowe, w tym większym stopniu zasługuje na dokładne zbadanie, a ten sam szczegół, który zdaje się komplikować sprawę, jeśli jest należycie rozważony i potraktowany, może wyjaśnić wszystkie niewiadome.”

„Miłość jest to jakieś nie wiadomo co, przychodzące nie wiadomo skąd i nie wiadomo jak i sprawiające ból nie wiadomo dlaczego.”

„Sport na szczęście opiera się na wielkiej niewiadomej, ale wiadomo, że są gwiazdy, które nie zawodzą.”

„Mieszkał tam jakiś bajkopisarz, lecz zniknął nie wiadomo kiedy. We wsi trochę o nim gadano, ale nikt go właściwie nie znał. Tylko pan Łasica był u niego kilka razy, żeby dostarczyć zakupy. Mówił potem, że bajkopisarz nie wytrzymał samotności i szumu drzew i dlatego uciekł do miasta. Mieszkańcy bardzo się ucieszyli. Nie potrzebowali w swojej porządnej okolicy odludka i dziwoląga, zajmującego się czymś tak głupim jak pisanie bajek dla dzieci.”

„Bo i po co? Zastanów się, człowieku. Po co mam opowiadać o swoich sprawach? Kogo to obchodzi? A poza tym świat jest, jaki jest i nigdy nie wiadomo kto, co i do czego wykorzysta.”

„Małżeństwo jest jak podróż w nieznane. Wiadomo, skąd i kiedy się wyjeżdża, ale nie wiadomo, kiedy i dokąd się dojedzie.”

„Książka [Paragraf 22] zajęła się zamiast tego konfliktami między jednostką i jej zwierzchnikami, między jednostką i instytucjami, którym podlega. Do naprawdę trudnych zmagań dochodzi, gdy jednostka nie wie nawet, kto jej zagraża, kto ją miażdży – a mimo to zdaje sobie sprawę z istnienia przeciwnika, konfliktu, który nie wiadomo, czym się skończy.”

„Niezawodna i bezbłędna pamięć służy tylko nielicznym. Zwykły śmiertelnik (…) nieraz miewa kłopoty z przypomnieniem sobie jakiegoś wyrazu, jakiejś nazwy, choćby mu się zdawało, że ma ją tuż tuż, na końcu języka. Niestety, technikę sięgania do magazynów pamięci zawartych w mózgu i wydobywania z nich tego, czego właśnie nam potrzeba, okrywa kompletna tajemnica. Nie wiadomo także, czy natężenie umysłu, koncentrowanie uwagi i skupianie się w sobie (wspierane marszczeniem brwi, pocieraniem czoła i wpatrywaniem się w sufit) wspomaga pracę pamięci, czy też nie ma na nią wpływu. Często bowiem to, co usiłujemy sobie przypomnieć, objawia nam się dopiero wtedy, gdy zajęliśmy się już zgoła czym innym. Kiedy indziej znów okazuje się, że choć wiemy dobrze, o jaką nam rzecz chodzi, nie znamy i nigdy nie znaliśmy jej nazwy.”