„Marek Magiera: Dziecięce marzenie?
Piotr Gacek: Nie pytaj mnie o to, bo będziesz się śmiał. Ja chciałem być kierowcą autobusu miejskiego.
Marek Magiera: Byłabyś żoną kierowcy autobusu?
Agata Gacek: Pewnie. Miałabym darmowe bilety.”

„Mówienie, że w czasie klasycznej mszy ksiądz stoi tyłem do ludu, można porównać do krytykowania kierowcy autobusu, że siedzi tyłem do pasażerów.”

„Jeśli system kierowania nie funkcjonuje, to jest tak, jakby puścić na zatłoczonej drodze rozpędzony autobus bez kierowcy – katastrofa murowana. A tak właśnie się dzieje. Mamy do czynienia z jednym wielkim chaosem.”

„Jesteśmy w trasie. Stoi nasz autobus. Ludzie widzą autobus, podchodzą i pytają czy mamy jakieś książki do sprzedania. Jakie to jest głupie… książki? My nawet nie czytamy.”

„Pewnego wieczora w Montgomery, w stanie Alabama, na początku grudnia 1955 roku siedziałam na przednim siedzeniu autobusu w części dla kolorowych. Biali siedzieli na miejscach przeznaczonych dla białych. Wsiadało ich coraz więcej i w końcu zajęli całą swoją część. W tej sytuacji my, czarni, mieliśmy im ustąpić. Ja jednak ani drgnęłam. Biały kierowca powiedział: Potrzebne są miejsca z przodu.”

„Hej! Nie bij kierowcy!
– Więc niech mi kierowca gówna nie wciska.”

„Hitler spóźnił się na autobus.”

„Autobus – to brzmi tłumnie!”

„Autobusy knują spisek
przeciwko mnie.”

„Sheila miała własną walizkę i my ze Slimem też i poszliśmy na przystanek i kupiliśmy Sheili bilet i zaczekaliśmy z nią na autobus. Ale kiedy ten autobus szykował się już do odjazdu, wszyscy byliśmy strasznie smutni i wystraszeni. „Jadę w ciemną noc” powiedziała Sheila, jak zobaczyła autobus z napisem Chicago. „Jadę i nigdy już tu nie wrócę. Trochę jakbym umarła. Ale jadę tam, do Kalifornii”. „Raczej dopiero zaczynasz żyć, skoro tam jedziesz” zaśmiał się Slim, a Sheila powiedziała, ze ma taka nadzieje.”