„Lubię, gdy rzeczywistość staje na głowie.”

„Głowa umie łączyć niebo z szyją
Niebo w szyje wpada poprzez głowę
Głowa często lubi być niczyją
I dlatego ciągle jest jak jest
(…)
Głowa mówi lubię kiedy mówię
Lubię głowić się i lubię lubić
Lubię łudzić się i łudzę ludzi
Że odcinam się by ich nie nudzić”

„Lubię rzeczywistość – ona ma smak chleba.”

„Wiele z tego, co początkowo istnieje tylko jako wyobrażenie, staje się rzeczywistością.”

„Lubię rozwalać ludziom głowy. Lubię im tam namieszać, zakłócić spokój. Na 20 minut zabrać ich do innego świata.”

„W dzisiejszych czasach poranna utopia staje się rzeczywistością popołudnia.”

„Nie lubię pracy – żaden człowiek jej nie lubi. Lubię jednak to, co daje praca – szanse odnalezienia siebie, własnej rzeczywistości.”

„Nie lubię grać „everymanów”, ludzi bez określonej tożsamości. Wolę bohaterów, którzy są osadzeni w konkretnej rzeczywistości. Jeżdżąc po świecie człowiek wcale nie staje się kosmopolitą, bo dopiero wówczas zaczyna dostrzegać różnice między sobą i innymi.”

„W rzeczywistości bowiem głowa stanowi o postaci, a również o wartości ciała jako obiektu miłosnego.”

„Kiedy ktoś marzy samotnie, to jest to tylko marzenie; kiedy marzymy wszyscy razem, to staje się to rzeczywistością.”