„Co widzisz?
I z której strony?
W jakim czasie?
Przy jakim świetle?
Czy obrócisz się wokół własnej osi,
żeby zobaczyć niewidzialne?”

„Spotykamy się i jedno dla drugiego jest tajemnicą. Widzimy to, co chcemy widzieć. Idealizujemy się nawzajem za pomocą własnych fantazji. Kiedy się poznajemy, najpierw jesteśmy czystymi tabliczkami, nie mamy o sobie żadnej wiedzy. W oczach nowo poznanej osoby jesteśmy dziewiczy. Jesteśmy doskonali. Doskonali, bo każdy wybiera kolory, jakich pragnie, i maluje obraz, jaki chce zobaczyć.”

„Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.”

„Droga, którą idę, jest jak pierwszy własny wiersz,
uczę się dopiero widzieć świat, jaki jest (…).”

„Jak przeniknąć poza granice dobra i zła.
Początek i kres niewidzialne
Przenikają do nas
I widział Bóg, że było dobre.
Widział – odnajdywał ślad własnej istoty.”

„Zupełnie nie boję się Rosji. Nie widzę z jej strony żadnego zagrożenia. Zmiany w Rosji będą zmierzać w kierunku stabilizacji i demokracji. Ale droga jaką Rosja ma do przebycia będzie niewspółmiernie dłuższa niż ta jaką przeszły kraje Europy Wschodniej.”

„Cynizm jest to udana próba zobaczenia świata, jakim jest on w rzeczywistości.”

„Dzieciaki są zwykle doskonałymi świadkami. Niczego nie zakładają z góry ani nie mają uprzedzeń wobec tego, co widzą. Widzą rzeczy takie, jakimi są. Albo jakimi nie są.”

„Ostatnią rzeczą, jaką chciałem robić, było podsumowywanie czasu transformacji. Nie to mnie interesuje. Widzę, że życie komplikuje się tak, że nie nadążamy.”

„Jest sztuką widzenie rzeczy niewidzialnych.”