„Jeden ze znajomych skarżył się: – Moja żona mówi, mówi i mówi, ale nie mówi tego, co mówi.”

„Francuzi nie mówią prawie nigdy o swych żonach – lękają się, że mogą o nich mówić do kogoś, kto zna je lepiej od nich.”

„Ludzie wiedzą, że nie trzeba zbyt wiele mówić o swej żonie; ale nie dość wiedzą, że jeszcze mniej należałoby mówić o sobie.”

„Mówiłem, mówiłem, aż przestałem mówić.”

„Człowiek pobożny i ateista mówią wciąż o religii: jeden mówi o tym, co kocha, drugi o tym, czego się lęka.”

„Jeżeli kobieta światowa mówi „nie” – to znaczy „być może”.
Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „tak”.
Jeżeli mówi „tak” – to znaczy, że nie jest kobietą światową.
Jeżeli dyplomata mówi „tak” – to znaczy „być może”.
Jeżeli mówi „być może” – to znaczy „nie”.
Jeżeli mówi „nie””

„Tylko on jeden mówił i, co ważniejsze, rozumiał po angielsku.”

„Ten, kto wie, nie mówi; ten, kto mówi, nie wie.”

„Zawsze mówi to moja żona, że jak wie, że coś się wydarzyło, a ja tam byłem, to nawet nie pyta, kto wpadł na pomysł, tylko pyta: „Dlaczego znowu Ty?!””

„I wszystkie komputery panu udowodnią, że pan nie ma racji, a pan mówi nie, bo nie. Mówię panu święte słowa, a pan moja krowa.”