„Woda to drugie imię nieba.”

„Czy jest na świecie drugie takie państwo, które szarga dobre imię swojej emigracji, odgradzając się od niej murem intryg i kłamstw?”

„Tego imię za życia wypisane jest w niebie, komu chlebem powszednim jest ofiara z siebie.”

„Skąd pochodzi deszcz? Pochodzi z tej całej brudnej wody, która paruje z ziemi, takiej jak mocz czy woda, którą wylewasz po umyciu stóp. Czyż nie jest to cudowne, że niebo zbiera tę brudną wodę i zamienia ją w czystą?”

„Skoro więc Absolut, jak czas – jego wróg wciąż żywy, choć pokonany – nie poddaje się pojęciowej redukcji do czegokolwiek innego, to imię jego, o ile je ma, Nic. Tak to jedno Nic wybawia drugie Nic od jego Nicości. Oto horror metaphysicus.”

„Woda to coś więcej niż H2O. Woda to chrzest. Woda to poezja.”

„Czy znacie jego imię? Imię tego co jednym jest i wszystkim? Jego imię to piękno.”

„Jedynie woda jest w stanie odmienić pustynię. Woda to życie. Miłość jest tą wodą.”

„Jasne niebo, czysta woda, bujna zieleń,
Nasz prawdziwy niewątpliwy wielki skarb.
Truć i niszczyć nie pozwólmy polskiej ziemi,
Ratujmy siebie, ratujmy nasz kraj.”

„Woda uśmierca dusze, ziemia uśmierca wodę, woda rodzi się z ziemi, dusza z wody.”