„Mama mówiła, że najtrudniej jest pogodzić się trzem osobom, zawsze dwie tworzą front przeciw trzeciej.”

„Należał do tej kategorii ludzi, o których conferencier Jarosy mawiał, że mają trzy stopy: dwie, na których chodzą, proszę państwa, trzecią, na której chcieliby, a nie mogą żyć.”

„O słowa zawsze najtrudniej, kiedy są potrzebne.”

„To zawsze było dla mnie marzeniem, aby być w stanie współpracować i tworzyć muzykę z osobami, które były inspiracją do tworzenia muzyki.”

„Od zawsze wyobrażałam sobie, że jestem aktorką, ale się nie przyznawałam. Po moim trupie – mówiła mama.”

„Front nie zawsze jest z przodu.”

„W naszym domu były dwie partie. Jedną tworzył ojciec, była to Władza Najwyższa. Opozycję stanowiłem ja, matka, brat i czasami któryś z robotników. Matka… ganiła nas, kiedy dawaliśmy wyraz uczuciom oraz krytykowała próby otwartego buntu przeciw Władzy Najwyższej. Mówiła, że to nie po chińsku.”

„W każdym człowieku tkwią właściwie trzej ludzie: jeden, który mówi; drugi, który słucha; trzeci, który umie milczeć.”

„Tylko trzy osoby ją zrozumiały. Jedna to książę Albert, ale on już umarł. Druga to pewien profesor niemiecki, ale ten dostał pomieszania zmysłów. Trzecią jestem ja, ale znowu wszystko zapomniałem.”

„Nie ma osoby tak głupiej ani tak antypatycznej, z którą by nie można obmawiać osoby trzeciej.”