„Na dzisiejszym typie człowieka spodlonego i chorego wspierają się wszystkie instytucje społeczne, rządzące życiem współczesnym, które określamy ogólnym terminem kapitalizmu, albo ściślej „kapitalistycznego państwa”, ponieważ polityczne instytucje współdziałają tutaj z ekonomicznymi, wychowawczymi itp. jako przystosowana wewnętrznie, harmonijna całość społeczna.”

— Edward Abramowski

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , wspierać , wewnętrzny , chory , kapitalizm , termin , współczesny , całość , instytucja , państwo

Edward Abramowski Fotografia

Edward Abramowski 102

polski filozof i działacz polityczny 1868–1918

Podobne cytaty

„Państwo wchodzące w pewną dziedzinę życia społecznego, zabija w niej zarazem życie instytucji swobodnych, instytucje te zwyradniają się jako rzecz niepotrzebna.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

Źródło: Moralność i polityka doktryny w: Edward Abramowski, Pisma, tom II http://dir.icm.edu.pl/pl/Pisma/Tom_2/314, Warszawa 1924.

„Największym wkładem socjalizmu do myśli społecznej jest, moim zdaniem, to, że odkrył wzajemne powiązania między różnymi przywilejami społecznymi. Myśl socjalistyczna pokazała, jak przywileje ekonomiczne rodzą przywileje polityczne i odwrotnie, pokazała również, jak przywileje rasowe i narodowe powiązane są z wszelkiego rodzaju przywilejami ekonomicznymi i politycznymi. Myśl socjalistyczna wykazała błąd burżuazyjnych liberałów, którzy wierzą, że prawdziwa demokracja może istnieć w świecie rażących ekonomicznych i społecznych nierówności. W społeczeństwie, w którym istnieją poważne przywileje społeczne, spowodowane koncentracją własności i kontroli nad przemysłem oraz finansami, czy też wynikające z urodzenia etc. – istnieje nierówność wpływów politycznych, które ograniczają i fałszują działalność demokratycznych instytucji politycznych. Tak więc demokracja polityczna w społeczeństwie burżuazyjnym jest ograniczona i zniekształcona istnieniem i rolą potężnych przywilejów ekonomicznych. O te właśnie ograniczenia i zniekształcenia idzie socjalistom, kiedy mówią o kapitalistycznej czy „burżuazyjnej” demokracji.”

Oskar Lange (1904–1965) polski ekonomista, działacz państwowy

Źródło: Jak pojmuję socjalizm http://lewicowo.pl/jak-pojmuje-socjalizm/, za broszurą wydaną w „podziemiu” w roku 1985 we Wrocławiu przez oficynę Vist

„Żadna żyjąca kultura nigdy nie jest statyczna. Istoty ludzkie walczą wspólnie, ażeby poskromić środowisko fizyczne, a ten właśnie proces kreuje środowisko społeczne. Zmiana w środowisku fizycznym lub, dokładniej rzecz ujmując, zmiana natury tej walki, będzie zmieniać instytucje społeczne, a więc wpływać na sposób ludzkiego życia i myślenia. Nowy sposób życia i myślenia oddziałuje w efekcie na te instytucje i ogólne środowisko.”

Ngũgĩ wa Thiong'o (1938)

Źródło: Małgorzata Szupejko, Dlaczego Afryka?, afryka.org, 5 grudnia 2009 http://afryka.org/afryka/dlaczego-afryka-,news/

„Tylko w ramach ładu społeczno-ekonomicznego – zwanego „socjalizmem skandynawskim”, niemiecką „społeczną gospodarką rynkową” czy z amerykańska „państwem dobrobytu” – możliwa była niezwykła efektywność pracy uznawana u nas za kapitalistyczną. Beneficjentami tego ładu byli wszyscy jego uczestnicy – i tylko w tak zarysowanej całości mógł on funkcjonować.”

Jacek Kuroń (1934–2004) polski historyk, pisarz, polityk, działacz społeczny i polityczny

Źródło: Nadzieja i rozczarowanie. Pisma polityczne 1989–2004, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2010.

„Sprzedajne, egoistyczne sumienie jednostki odpowiada doskonale społecznej instytucji i idei „własności osobistej”, tej zaś odpowiadają ściśle państwowe kodeksy cywilne i karne, instytucje sądów i policji, dalej więzienia i system wychowawczy szkół państwowych, w końcu zaś zasady katechizmu religii panującej i cała moralność czynna i twórcza Kościoła, związanego ściśle z państwem.”

Edward Abramowski (1868–1918) polski filozof i działacz polityczny

„Niezależnie od tego, jakie grupy społeczne głosowały na kandydata (…), po wyborach liczy się (…) przede wszystkim jego zdolność mobilizowania poparcia ze strony kluczowych instytucji.”

Samuel Huntington (1927–2008) politolog amerykański

Demokratyczne zaburzenia
Źródło: s. 124.

„Najbardziej wymiernym zjawiskiem społecznym występującym w państwie wyznaniowym jest materialne uprzywilejowanie kleru w porównaniu z innymi grupami społecznymi oraz instytucji wyznaniowej w porównaniu z innymi instytucjami działającymi w państwie. Indywidualne obciążenia finansowe (podatkowe i inne) kleru wobec państwa są znikome, a liczne rodzaje działalności instytucji wyznaniowej służące jej przetrwaniu i umocnieniu, w tym autoreklama oraz szkolenie kadr i rozbudowa infrastruktury, są finansowane lub współfinansowane przez państwo. Odbywa się to zarówno w formie stałych i okazjonalnych nakładów pieniężnych, jak i przez obdarowywanie tej instytucji częścią państwowego majątku trwałego, głównie ziemi i budynków. Powstające w ten sposób niedobory w źródłach utrzymania państwa wyrównywane są kosztem reszty jego obywateli.”

Barbara Stanosz (1935–2014) uczona polska, filozof, logik

Źródło: Państwo wyznaniowe, „Bez Dogmatu” http://www.iwkip.org/bezdogmatu/68/, nr 68, wiosna 2006

„Małżeństwo ze stanowiska socjalnego jest instytucją społeczną zapewniającą maksimum rozkoszy przy akcie rozwodowym.”

Seweryn Barbag (1891–1944)

„Prawo rozumne jest szkołą moralności, instytucją wychowawczą narodu i całej ludzkości.”

Leon Petrażycki (1867–1931) polski prawnik i socjolog

Źródło: Przykazania etyki prawniczej: księga myśli, norm i rycin, oprac. Roman Tokarczyk, Wolters Kluwer Polska, s. 53.

„Teatr nie jest instytucją oświatowo-wychowawczą, jest miejscem, gdzie można próbować włożyć kij w mrowisko.”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: „Gazeta Łódzka”, 24 stycznia 2002 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/aaugustynowicz1.htm

Pokrewne tematy