„Miss świata. Wchodzi jedna – cudo. Wchodzi druga – cudo. Wchodzi trzecia – Miss Kongo. Cudak. Miss Mongolii – czapa w kształcie jurty. Mówi, że lubi kumys, samotne wieczory… przy ognisku z łajna jaka.(…) Miss Chin – talia osy, głowa osy, ogólnie jakaś taka ryżawa była. Podchodzi do mikrofonu i nic nie słychać, tylko bzyczenie… I co? Złożyła jajeczka i wyszła.”

„Załamują mnie wypowiedzi kandydatek na Miss World. Zawsze ich marzeniem jest pokój na świecie, a później biją się o koronę…”

„Bo to jest trochę chore, bo dzisiaj wybory prezydenta to jest trochę jak wybory Miss Mokrego Podkoszulka, nie? Ten ładny! Nie, ten ładny! A ten nie kłamie! A ten tylko kłamał, że był, nie był magistrem. A ten ma zawodówkę! Uuuu… wypas…”

„Do pustej głowy wchodzi wiele wiedzy.”

„Wół, wchodzi przez okno do pokoju. Głowa, rogi i cztery nogi już weszły, ale ogon nie może przejść. Dlaczego?”

„(…) Powtarzałam ci tysiąc razy, że prawdziwa dama je jak ptaszek. Nie pozwolę, abyś poszła na zabawę do państwa Wilkes i objadała się tam jak jaki parobek czy jak świnia.
– Mama jest prawdziwą damą, a przecież je – sprzeciwiła się Scarlett.
– Kiedy się jest zamężną, już jeść wolno – odparła Mammy. – Kiedy Miss Ellen była w twoim wieku, nigdy nic nie jadła na wizytach, tak samo jak ciocia Paulina i ciocia Eulalia. Więc wszystkie powychodziły za mąż.”

„W myślach ma jedno, lecz czyni inaczej;
gdy mówi, w inną jeszcze wchodzi skórę.
Wiedz: kto się sławą spryciarza otacza,
jest to przebrany za mądrego – dureń.”

„Mchy mówiły: „Ach, cóż za złocistość?
Chyba będzie jaka uroczystość”.
Dzięcioł z dębem rozmawiał znacząco,
że się cudo zdarzyło na łące.”

„Kiedy piszesz scenariusz, w głowie projektujesz jednocześnie obraz przyszłego filmu. Ale towarzyszy ci poczucie, że to nigdy nie będzie właśnie ten film. Bo skoro podpisuje go inna osoba, po prostu nie może nim być. W grę wchodzi jedynie to, jak dalece finalny efekt bliski jest twojej wizji.”

„Barometr to jest taki dokładny drogowskaz gastronomiczny: „bar o metr”. (…) Może być też taki lokal gastronomiczny z toaletą, np. barszczyk. I jeżeli do takiego baru wchodzi góral, to już od progu woła: „Cysta!”, to znaczy zamawia taką wódkę (…). I po paru kieliszkach u tego górala rodzi się takie pytanie na kaca: „Cy klop, cy klina?” (…) Ale efekt jest zupełnie inny… Patrzy na ten efekt i mówi: „Cy to fizjologia, cy to plazma?””