„(…) przemówienia przed sądem Kuronia i Modzelewskiego. Piękne nawet, ale to głosy wołające na puszczy, obce mi w dodatku, bo powołujące się wciąż na „socjalizm”. „Ci dopiero daliby nam w dupę””

„Naród Wenezueli przemówił, a jego głos jest głosem Boga!”

„Ucz się ode mnie obracać nic w coś.
Albo dalej siedź na dupie i biedną mamę proś,
żeby dała ci na szlugi. Dość!”

„Dajcie ludziom przemówić. Jeżeli mają dobre argumenty, to je/ich słuchamy; jeżeli nie, to je/ich obalamy/odpieramy.”

„Jeśli coś ci się podoba, to jest genialne; jeśli się nie podoba, jest do dupy.”

„Nienawiść przebrana w szaty miłości i wierząca na dodatek szczerze, że jest miłością – oto czym jest socjalizm.”

„A w tę dupę wypiętą na Polskę –
kopa dać, choćby była ze złota!”

„Z euro jest jak z socjalizmem. To piękna idea, która nie sprawdza się w praktyce.”

„Między nami nie było i nie będzie spoko.
Chuj ci do dupy i widelec w oko.”

„Wiesz, jesteś bardzo ładna dziewczyna – powiedział miękkim, cichym głosem.
To dopiero teraz to zauważył? Jak jest ciemno?
– Istotnie, w tym zielonym świetle muszę być szczególnie piękna. Jak świętej pamięci nieboszczka.”