„Jeśli chodzi o serial, wszystko raczej jest już pokazane. Scenarzyści osnuwają postaci pewną tajemnicą, ale ona się w końcu ujawnia. Inaczej jest w teatrze, gdzie tekst dramatu ukazuje tylko niektóre wycinki z życia postaci. Żeby znać motywy jej postępowania, wspólnie z reżyserem opowiadamy o niej więcej, niż napisał autor. W serialu, w którym jestem teraz, zastanawiam się bardziej nad atmosferą panującą wokół mojej postaci. Nie zadaję sobie pytań intelektualnych, posługuję się intuicją.”

—  Maja Hirsch

Źródło: Nie jestem przezroczysta – wywiad z Mają Hirsch http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1896/Nie-jestem-przezroczysta-wywiad-z-Maja-Hirsch.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 2 lipca 2022. Historia
Tematy
nie żyje , posługiwać , tajemnica , dramat , atmosfera , koniec , pytanie , motyw , tekst , autor , pokazać , napisanie , serial , reżyser , opowiadać , chodzić , niektóry , postępowanie , intuicja , teatr
Maja Hirsch Fotografia
Maja Hirsch 4
aktorka polska 1977

Podobne cytaty

„Zawsze się zastanawiam, z jakiego środowiska wywodzi się bohater, jakie mógł mieć w życiu przygody, jakie dzieciństwo? Wszystko ma przecież na niego wpływ - to są pewne kody, wynik naszych historii. Ale najpierw czytam scenariusz, daję go też do przeczytania swoim asystentkom i już ubieram postaci, już je widzę, chociaż jeśli jeszcze nie zapadła decyzja aktorska, nie widzę ich twarzy. A potem wszystkiego o postaci dowiaduję się od scenarzysty i reżysera.”

Dorota Roqueplo (1960)

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 40.

„Czasami reżyserzy chcą, bym ubrała postaci modnie. Zastanawiam się wtedy, co to znaczy? Czy bohater ma swój charakter czy może, ubierając się modnie, właśnie go traci?”

Dorota Roqueplo (1960)

Źródło: Dominika Bierczyńska, Kostium mówi prawdę o człowieku (wywiad z Dorotą Roqueplo), "Kino", nr 9/2014 (567), wrzesień 2014, s. 42.

„Zawsze jest tak, że dla reżysera aktor mniej czy bardziej do jakiejś postaci przystaje. Ale ja nie mam poczucia obciążenia powtarzalnością.”

Olga Adamska (1973)

Źródło: Ewa Podgajna, To moja podróż przez miłość, „Gazeta Wyborcza – Szczecin” nr 96, 24 kwietnia 2007 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/38287.html

Tomasz Steciuk Fotografia

„(…) na co dzień, w życiu jestem raczej ostrą, zdecydowaną osobowością. Ale wydaje mi się, że każdy aktor ma w sobie pierwiastek żeński. I to właśnie on pozwala mi takie [słodko-naiwne] postaci grać.”

Tomasz Steciuk (1971) Polski aktor

Źródło: Maja Staniszewska, Kto się kryje za pingwinami-komandosami, „metro”, 4 sierpnia 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/144002.html

Joanna Szczepkowska Fotografia

„Poezja i proza to jest mój teatr. Występują w nim postaci z ulicy, ludzie na pograniczu upadku, których nazywam ludźmi „na murku.””

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 6 maja 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/pttst.htm

William Hogarth Fotografia

„Moje wątki i moje postaci traktuję jak autor dramatyczny. Teatrem są moje obrazy, aktorami moje figury, które działaniem i gestami odgrywają nieme sceny.”

William Hogarth (1697–1764)

Źródło: Maria Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, wyd. II, popr., Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 340.

Anna Janocha Fotografia

„(…) o ile w życiu kieruję się prostymi i jasnymi zasadami, o tyle na ekranie przewrotność roli nie pozwala nikomu przejść obok postaci obojętnie. Widz musi opowiedzieć się po którejś stronie, określić swoje emocje, zadać tej postaci pytania.”

Anna Janocha (1984) polska aktorka

Źródło: Zamieniam marzenia na plany – rozmowa z Anią Janochą http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/1071/Zamieniam-marzenia-na-plany-rozmowa-z-Ania-Janocha.html

Dominika Ostałowska Fotografia

„(…) postaci Marty nie traktuję, jak przedłużenia swojej osobowości, pozostawiam jej los w rękach scenarzystów. Lubię grać to, co zostanie mi napisane, odgadywać intencje, szukać motywów, próbować w ten sposób zrozumieć. Granie tego, co sama wymyślę wydaje mi się mało inspirujące.”

Dominika Ostałowska (1971) aktorka polska

o roli w M jak miłość.
Źródło: Serial jak rebus - wywiad z Dominiką Ostałowską, 15 listopada 2010 http://www.m-jak-milosc.pl/Wywiady/6530/Serial-jak-rebus-wywiad-z-Dominika-Ostalowska.html

Wojciech Błach Fotografia

„Serial to nie jest łatwy i pewny chleb. Nie wiadomo, jak długo potrwa produkcja lub czy któregoś dnia scenarzysta nie zrezygnuje z postaci, którą gram. No i nie wiadomo, co dalej będzie z nami – kredytobiorcami. Mam jeszcze 30 lat spłacać raty, ale jeśli widzów będą wciąż interesowały „przygody” 60-letniego Jerzyka z „Plebani”, to chyba spłacę 53-metrowe mieszkanie w Warszawie w czerwcu 2039 r. Zrobię w końcu „parapetówę”, mówiąc: „No! Wreszcie jestem u siebie!””

Wojciech Błach (1972) polski aktor

o serialu Plebania.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Łódź, 16 stycznia 2009 http://www.teatry.art.pl/!informacje/seatt.htm

Roma Gąsiorowska Fotografia

„Nigdy nie myślę o postaci jako o głosie pokolenia. Rzucam się na rolę i przefiltrowuję przez siebie. Jestem otwarta na nowe: na proces. Staram się nie ograniczać siebie wyimaginowanym wizerunkiem, tylko poczuć moment, w którym spotykam się ja i temat zadany przez reżysera. W ten sposób trafiam na trop postaci, a potem rozwijam ją w sobie. Oddaję się każdej postaci, którą gram. Jestem wrażliwa na to, co mnie otacza: na chwilę, na siebie w tej chwili, na innych. Być może to cechy współczesnej kobiety.”

Roma Gąsiorowska (1981) aktorka polska

Źródło: Jacek Cieślak, Tępię gwiazdorskie postawy, „Rzeczpospolita” nr 169 - „TV magazyn”, 22 lipca 2011 http://archiwum.rp.pl/artykul/1065369-Tepie--gwiazdorskie-postawy.html

Pokrewne tematy